Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Marc-Antoine Pierson
Emile Marc-Antoine Pierson (Wetteren, 26 maart 1908 - Brussel, 5 september 1988) was een Belgisch politicus voor de PSB.
Levensloop
Pierson was afkomstig uit een Franstalige familie uit het Gentse. Hij studeerde rechten aan de ULB en werd stagiair op het advocatenkantoor van Eugène Soudan. Naast zijn juridische werk wijdde hij zich ook aan de journalistiek en het schrijven van geschiedenis.
In 1952 werd hij volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel, en was jarenlang voorzitter van de Kamercommissie Justitie. Van 1962 tot 1965 was hij socialistisch fractievoorzitter in de Kamer[1].
In 1965 werd hij minister van Economische Zaken in de regering-Harmel I. Onder zijn ministerschap werden een aantal Waalse steenkoolmijnen en de mijn van Zwartberg gesloten.
Vanaf 1968 zetelde Marc-Antoine Pierson in de Senaat.
In 1974 werd hij benoemd tot minister van Staat. In 1977 werd zijn 25-jarige carrière als parlementair gevierd.
Hij was getrouwd met de romanschrijfster Marianne Pierson-Piérard, de dochter van volksvertegenwoordiger en schrijver Louis Piérard.
Publicaties
Pierson heeft enkele werken gepubliceerd over het socialisme:
- Histoire du socialisme en Belgique (1953)
- Actualité du socialisme (1971)
Literatuur
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Camille Linden |
Voorzitter van het Beneluxparlement 1960 |
Opvolger: Frans-Jozef van Thiel |
| Voorganger: Antoon Spinoy |
Minister van Economische Zaken 1965-1966 |
Opvolger: Jacques Van Offelen |