Manfred Bleffert

Manfred Bleffert (1950) heeft zich de afgelopen 30 jaren bezig gehouden met onderzoek naar verschillende materialen en hun klank. Uit dit onderzoek zijn instrumenten ontstaan die gemaakt zijn uit: hout, brons, ijzer, koper, tin en zilver.

Manfred Bleffert heeft in de jaren 60 en 70 vele ontmoetingen en ervaringen gehad met bekende avant-garde componisten zoals Karlheinz Stockhausen, John Cage en Olivier Messiaen. Daarnaast ontmoette Bleffert ook Joseph Beus, Hermann Pfrogner en Jurgen Schriefer. Deze ontmoetingen waren voor zijn werk belangrijk omdat het niet alleen veel inspiratie heeft opgeleverd, maar ook omdat er veel interesse werd getoond in zijn onderzoek en gedachten.

Bleffert heeft onderzoek gedaan naar de unieke kwaliteiten van de verschillende materialen en hoe deze invloed hebben op muziek. Van de lichte kwaliteit van zilver (waar weinig weerstand is); naar de zingende kwaliteit van tin; naar de zwaardere, gecentreerde en ontwakende kwaliteit van ijzer; naar de innerlijk zingende en warme kwaliteit van koper en de kwaliteit van bronzen instrumenten die ook werken met warme klanken, maar op een manier waarop de warmte zich verspreidt in de breedte van de omtrek.

Wat de instrumenten van Manferd Bleffert zo bijzonder maken is de manier waarop hij met deze kennis de stem van elk instrument heeft gecreëerd uit de individualiteit van het materiaal waarvan het gemaakt is. Zijn instrumenten hebben hierdoor een ongelofelijke brede geluidskwaliteit die vol beweging is, wat de luisteraar helpt om de ruimte om zich heen wakker te maken.

Manfred Bleffert heeft deze instrumenten ontwikkeld om in nieuwe vormen muziek te kunnen maken. Met bestaande vormen en instrumenten kon Manfred zijn muzikale beleving niet realiseren. Na al zijn werk met akoestische en elektronische instrumenten heeft hij beide instrumentsoorten naast zich neergelegd, er bleef niets over dan de stilte.

Vanuit deze situatie ontstond de mogelijkheid om onderzoek te doen naar het creëren van nieuwe instrumenten. Zijn uitgangspunt was nul, de stilte. Daarna kwam de omwending, in de zin dat de stilte als een muzikaal impuls doortoont en tot klank brengt. Hij beleefde de stilte dus niet als een pauze, maar als nieuw muzikaal wezen. En dus zoals vroeger de muziek is ontstaan als een toewending naar een hogere wereld, kun je nu zeggen dat de muziek nu een toewending naar de mens is. De muziek ontstaat nu, uit het menselijk wezen, die nu ook een stap in de vrijheid doet.

Bleffert heeft veel concerten met eigen composities en instrumenten gegeven. Daarna is hij teruggegaan naar piano-, orgel- en orkestcomposities. "Dat was alleen door deze ervaring mogelijk. Ik beleefde de piano als iets nieuws, en ook de orgel en het orkest, dat is hetzelfde alsof dat nu als iets nieuws uit de stilte ontstaat. "