Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Malachias
Malachias (Gaelic: Máel Máedoc Úa Morgair, {Maelmhaedhoc Ó Morgair}; Engels: Malachy) (Armagh, 1094/95 – Clairvaux, 2 november 1148) was een Ierse rooms-katholieke geestelijke. Hij was aartsbisschop van Armagh in Ierland en pauselijk legaat. Een tekst in de vorm van een toekomstvisioen over de identiteit van de laatste 112 toekomstige pausen wordt traditioneel aan hem toegeschreven (zie de Pausenprofetie van St. Malachias). Hij werd gecanoniseerd door paus Clemens III op 6 juli 1199.
Afkomst
Vrijwel alles wat we over Malachias weten, is afkomstig uit de hagiografie van Bernard van Clairvaux, de Vita Sancti Malachiae episcopi. Bernard van Clairvaux legde hiermee ook het fundament op basis waarvan Malachias later gecanoniseerd werd. Malachias was afkomstig uit de familie O’Morgair. Bernard van Clairvaux beschrijft hem als van adellijke afkomst. Hij werd gedoopt met de naam Maelmhaedhoc (deze naam werd gelatiniseerd tot Malachias) en werd opgeleid in Armagh door Imhar O’Hagan, destijds de abt van Armagh. Na een lange studie werd hij tot priester gewijd door aartsbisschop Ceallach (St. Celsus) in 1119. Ceallach benoemde Malachias als zijn plaatsvervanger wanneer hijzelf afwezig was om bisschoppleijke taken te vervullen in het bisdom Dublin. Om zichzelf te vervolmaken in heilige liturgie en theologie ging hij naar Lismore (graafschap Waterford) waar hij twee jaren verbleef onder leiding van St. Malchus. Hierna werd hij in 1123 verkozen tot abt van het klooster Bangor. Door gewelddadige onenigheden over zijn ambt, zag hij zich in 1127 genoodzaakt te vertrekken.
Aartsbisschop
Een jaar later werd hij tot bisschop gewijd van het bisdom Down and Connor. In 1127 bracht Malachias een tweede bezoek aan Lismore en diende als biechtvader voor Cormac MacCarthy, de vorst van Desmond. Tijdens zijn ambtsperiode als bisschop van Connor bleef hij resideren in Bangor en toen enkele plaatselijke vorsten Connor belegerden, liet hij de monniken van Bangor overbrengen naar het schiereiland Iveragh (graafschap Kerry). Aldaar was hij welkom bij de inmiddels tot koning gekroonde Cormac.
Toen Ceallach in 1129 op sterven lag, duidde hij Malachias aan als zijn opvolger. Ceallach werd begraven in Lismore. Uit vrees voor nieuwe gewelddadige intriges, duurde het tot 1132 voor Malachias voor hij zijn ambtszetel als aartsbisschop van Armagh kon innemen, een ambt dat hij met grote dankbaarheid aanvaardde. Zelfs dan moest hij de Bachal Isu (de ’Staf van Jezus’) nog afkopen van Niall, de inofficiële leek-primaat die de bisschopszetel had ingenomen. De aartsbisschop van Armagh was tevens primaat van heel Ierland.
Invloed
De invloed van Malachias in Ierland betreffende kerkelijk zaken wordt wel vergeleken met die van Bonifatius in Duitsland. Hij hervormde en reorganiseerde de Ierse Kerk en bracht deze onder het gezag van Rome.
Bernard van Clairvaux heeft vele interessante anekdotes overgeleverd over Malachias. Diens bezieling voor religie in Connor en Armagh wordt door hem zeer geprezen. Zo beschreef Bernard dat Malachias gedurende drie jaren in Armagh het gezag van de Kerk herstelde, dat was verwaterd door een reeks leken-abten. Hij introduceerde de rooms-katholieke liturgie. St. Bernard beschrijft verder dat, nadat hij het barbarisme met wortel had uitgeroeid en de christelijke moraal had hersteld, hij zag dat alles rustig was en begon na te denken over zijn eigen rust.
Hij trad in 1137 af in Armagh en keerde terug naar Down and Connor, waarbij hij het gebied verdeelde en Connor behield. Hij stichtte de priorij van Austin Canons in Downpatrick en ging voort met zijn bisschoppelijke taak. Begin 1139 bracht hij een bezoek aan Rome via Schotland, Engeland en Frankrijk, waar hij een bezoek bracht aan St. Bernard in Clairvaux. Hij verzocht paus Innocentius II om pallia voor de zetels van Armagh en Cashel en werd benoemd tot legaat van Ierland. Op zijn bezoek aan Clairvaux tijdens de terugreis kreeg hij vijf monniken mee voor een stichting in Ierland, onder leiding van Christian, van Ierse afkomst. Op deze manier ontstond de beroemde abdij van Mellifont in 1142. Malachias was begonnen aan een tweede reis naar Rome in 1148, maar op het moment dat hij aankwam in Clairvaux werd hij ziek en stierf in de armen van St. Bernard op 2 november.
De feestdag van St. Malachias wordt gevierd op 3 november om niet samen te vallen met Allerzielen.
Weblinks
(en) St. Malachy, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Saint Malachy op Wikimedia Commons.
Q356455 (reasonator)