Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
MUG Magazine
MUG Magazine is een sociaal-economisch maandblad dat in Amsterdam gratis verkrijgbaar is.
Ontstaan
MUG Magazine is ontstaan uit het in 1986 in Den Haag opgerichte Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden (M.U.G.), bedoeld als blad ‘van, voor en door’ uitkeringsgerechtigden. Na de eerste verschijning in Den Haag kwam er een Rotterdamse MUG en in oktober 1988 ook een Amsterdamse editie. MUG stond in de links-kritische, activistische doe-het-zelf-cultuur van de jaren tachtig. Veel medewerkers van het eerste uur waren actief in de kraakbeweging. Mede-oprichters van de Amsterdamse MUG waren oud-krakers Jan Bosman (1930-2012) en Tjerk Dalhuisen.
Inmiddels bestaat alleen de Amsterdamse editie nog, sinds 2007 onder de naam MUG Magazine, met een gestileerde rode olifant als beeldmerk. Het nieuws- en opinieblad (in 2015 gemiddelde oplage 32.000), met focus op sociale en culturele ontwikkelingen, telt gemiddeld 44 pagina’s, exclusief incidentele bijlagen als de jaarlijkse Woonlastenkrant. De redactie maakt ook de website Mugweb, met bijna dagelijkse nieuwsupdates over onderwerpen als werkloosheid, arbeidsmarktontwikkeling, armoede, sociale zekerheid en schuldhulp. Naast de gratis printeditie en de website is MUG Magazine ook beschikbaar als online-editie, te lezen via een app of via de website. De gratis distributie beperkt zich tot (groot-)Amsterdam maar het is ook mogelijk om een postabonnement (print en online) op MUG Magazine te nemen.
Doelstelling
Uitgever stichting ter Bevordering van de Belangen van Uitkeringsgerechtigden (BBU) stelt zich ten doel om via MUG Magazine te werken aan positieverbetering en emancipatie van sociale minima, in het bijzonder mensen met een uitkering. Stichting BBU heeft de Anbi-status. Uitkeringsgerechtigden vormen echter sinds 2007 niet langer de enige doelgroep. Die is in de loop der jaren uitgebreid tot ‘iedereen met een inkomen tot ongeveer modaal’, die voor zijn inkomen tenminste gedeeltelijk van de overheid afhankelijk is. En verder ‘iedereen die zich betrokken voelt bij thema’s als armoede, werk, schulden, sociale zekerheid en participatie’.
MUG Magazine richt zich op mensen met een smalle beurs zoals uitkeringsontvangers, werkzoekenden, zelfstandigen zonder personeel, studerenden, gepensioneerden, parttime werkenden, mensen met een arbeidsbeperking enzovoort. Een tweede belangrijke doelgroep wordt gevormd door maatschappelijk betrokken lezers, waaronder professionals en vrijwilligers die met de door MUG behandelde onderwerpen in aanraking komen. Lezersonderzoek (Bureau Markteffect 2014) laat zien dat beide groepen in ongeveer gelijke mate het lezersprofiel vormen, waarbij iets meer vrouwen dan mannen tot de vaste lezers horen en iets meer beter opgeleiden.
Door over rechten en plichten van uitkeringsgerechtigden te schrijven, beoogt MUG bij te dragen aan meer begrip en draagvlak voor de sociale zekerheid. Met artikelen over solliciteren, arbeidsmarkt enzovoort hoopt MUG werklozen aan werk te helpen. Aandacht voor maatschappelijke initiatieven en mogelijkheden tot participatie dragen bij aan zelfredzaamheid en de zogeheten participatiemaatschappij. Veel aandacht voor kunst en cultuur draagt in de visie van MUG bij aan participatie en emancipatie van minima.
Een nevendoelstelling van MUG is al vanaf de oprichting het bieden van een werkervaringsplek voor aspirant mediamakers: journalisten, fotografen, bloggers, vormgevers, opmakers enzovoort. Verschillende journalisten bij landelijk bekende media zijn ooit als vrijwilliger bij MUG begonnen. MUG Magazine ziet zichzelf als journalistieke kweekvijver.
Ontwikkeling
Het oorspronkelijke Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden verscheen op weekend- of tabloidformaat, gedrukt op krantenpapier in zwart/wit. De stijl van schrijven en de gehanteerde methodes van nieuwsgaring waren activistisch. De redactie kende aanvankelijk geen hiërarchische structuur, een hoofdredacteur ontbrak.
Met de komst van gesubsidieerde redacteuren – werklozen die via de gemeente Amsterdam een aanstelling bij MUG kregen om werkervaring op te doen – ontstond wel meer een ‘redactiecultuur’ maar nog steeds met de nodige vrijblijvendheid, zeker waar het ging om journalistieke professionaliteit. Begin deze eeuw kreeg MUG een directeur/hoofdredacteur. Bert Vink vervulde deze rol tot 2007. Vink stond, net als de meeste leden van zijn team, op de loonlijst van Maatwerk/Pantar, het re-integratiebedrijf van de gemeente Amsterdam.
Het blad werd vanaf het begin in oktober 1988 tot 2007 door de gemeente Amsterdam gesubsidieerd, met de vrijheid om ook via advertenties eigen inkomsten te genereren. Door de activistische toonzetting, de sobere presentatie en de gerichtheid op vooral bijstandsgerechtigden bleven die inkomsten beperkt. Adverteerders waren vooral maatschappelijke organisaties, sociale advocaten en in de beginjaren – toen zulks wettelijk nog was toegestaan – een enkele winkelier in cannabisproducten.
In 2006 besloot de toenmalige Amsterdamse wethouder van Sociale Zaken Ahmed Aboutaleb (PvdA) in samenspraak met de directie van de sociale dienst tot een andere financieringsrelatie tussen de gemeente en stichting BBU. Aanleiding was een motie om de subsidie van een aantal sociale projecten, waaronder MUG, te staken. MUG werd verzocht meer ruimte te geven aan gemeentelijke informatie omtrent bijstand, participatie en armoedevoorzieningen. Redactionele onafhankelijkheid bleef geborgd en dit werd contractueel vastgelegd. Ongeveer in dezelfde periode werd de afbouw van het gesubsidieerde werk (WIW, I/D etc.) aangekondigd en kreeg MUG de opdracht om te ‘professionaliseren’ en toe te werken naar een ‘subsidie onafhankelijke bedrijfsvoering’.
Het bestuur van stichting BBU en de redactie besloten een directeur/hoofdredacteur van buiten aan te stellen, de eerste niet-gesubsidieerde medewerker in dienst van de stichting. Voor deze taak werd Joop Lahaise aangezocht, voormalig redactiechef (adjunct) van het Amsterdams Stadsblad. Lahaise trad in januari 2007 in dienst. De eerste jaren na zijn aanstelling bleef MUG een werkervaringsplek; de ‘versnelde’ afbouw van het gesubsidieerde werk – inclusief participatieplaatsen voor academici in de bijstand met journalistiek aspiraties – werd pas in 2013 serieus ingezet.
Lahaise begon met het restylen van Maandblad M.U.G. tot het huidige MUG Magazine – inclusief naamsverandering – en het invoeren van een meer journalistieke manier van nieuwsgaring en stijl. Ook werd de bedrijfsvoering onder handen genomen, om enerzijds de kosten te beheersen en anderzijds tot meer slagvaardigheid te komen om als onafhankelijk blad te kunnen voortbestaan. Dat laatste bleek niet eenvoudig, gezien de doelstelling van het blad, het imago van ‘links werklozenblaadje’, de geringe ervaring van het team met deze opdracht en de omstandigheid van een sowieso noodlijdende mediabranche (ten tijde van economische crisis). De kentering tekende zich pas in 2014 af. Het personeelsbestand was inmiddels teruggebracht van gemiddeld 14 gesubsidieerde medewerkers naar nog maar twee, plus de niet-gesubsidieerde directeur/hoofdredacteur. Van de oude ploeg was nog een enkele redacteur over, nu als vrijwilliger of freelancer. Met redactiechef Marcel Schor en vormgevers Rob van der Doe en Jantine Jimmink slaagde Lahaise erin MUG Magazine om te vormen tot een publieksblad met nog steeds de focus op sociaal en cultureel nieuws. Onderzoek van Bureau Markteffect in 2014 bevestigde het succes van de reorganisatie. MUG Magazine bereikte in 2014 maandelijks tenminste 40.000 lezers (exclusief het online-bereik via de website en de digitale editie) bij een oplage (in 2014) van 30.000.
Redactiestatuut
MUG volgt de uitvoeringspraktijk van de sociale zekerheid en overig relevant nieuws. MUG belooft in zijn redactiestatuut verslaggeving en opinie te scheiden. Maatschappelijke betrokkenheid van de redactie maakt nog wel onlosmakelijk deel uit van de manier waarop MUG journalistiek definieert.
De redactie opereert onafhankelijk van het stichtingsbestuur, oftewel de uitgever, en wordt daarin gesteund door een redactiestatuut. De hoofdredacteur is echter tegelijkertijd directeur/uitgever en als zodanig verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering. MUG Magazine is nadrukkelijk niet gebonden aan een politieke partij of levensbeschouwelijke stroming maar ziet zichzelf wel als links, zoals ook andere bladen zich meer of minder in een bepaalde politieke richting positioneren.
Cijfers
Oplage in 2015 gemiddeld 32.000 per maand Gratis verkrijgbaar via circa 300 locaties in Amsterdam, Amstelveen, Diemen, Duivendrecht en IJmuiden Circa 200, deels betalende, abonnees
44 pagina's full color (glans omslag) Het blad wordt sinds oktober 2014 gedrukt bij Senefelder Misset in Doetinchem, daarvoor bij Dijkman Offset in Diemen. MUG Magazine verschijnt ook in digitale vorm via een gelijknamige app en verzorgt dagelijks nieuws via de website www.mugweb.nl
Medewerkers
MUG Magazine heeft op 1 januari 2016 twee medewerkers in loondienst, naast een aantal vaste medewerkers op freelance basis of als vrijwilliger.
- Joop Lahaise (directeur/hoofdredacteur)
- Marcel Schor (redactiechef)
- Medewerkers (selectie)
|
|
