Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ludovicus van Casoria
| Arcangelo Palmentieri | ||
| ||
| Ludovico da Casoria | ||
| Geboren | 11 maart 1815 te Casoria (Napels) | |
| Gestorven | 30 maart 1885 te Napels | |
| Verering | Rooms-Katholieke Kerk | |
| Zaligverklaring | 18 april 1993 | |
| Heiligverklaring | 23 november 2014 | |
| Naamdag | 30 maart | |
| Lijst van christelijke heiligen | ||
Ludovicus van Casoria, (Ludovico da Casiora; burgerlijke naam Arcangelo Palmentieri; Casoria (Napels), 11 maart 1815 – Napels, 30 maart 1885) was een Italiaans geestelijke.
Leven
Arcangelo Palmentieri was het derde kind van de wijnhandelaar Vincenzo Palmentieri en Candida Zenga. Door de aansporing van zijn vader leerde hij eerst voor schrijnwerker, maar wisselde later naar het priesterseminarie, zoals zijn moeder had gewenst.
Omdat zijn ouders deze studie niet konden betalen, trad hij in 1832 te Lauro bij Nola in bij de minderbroeders. Hij nam de kloosternaam Ludovico / Ludovicus aan. In 1837 werd hij te Napels tot priester gewijd. Vanaf 1841 was hij leraar scheikunde, wiskunde en filosofie in de school van het franciscanenklooster San Pietro te Napels.
In 1847 beleefde hij, biddend voor de tabernakel van de San Giuseppekerk te Napels, een mystieke ervaring die hij later beschreef als een katharsis (reiniging). Hij viel bewusteloos op de grond. Vervolgens wijdde hij zijn leven aan de armen en de zieken. Rond 1852 opende hij een school om een opleiding te geven aan jonge Afrikanen die vrijgekocht waren van de slavernij. Hij richtte een dispensarium voor de armen op, een instelling voor adellijke kinderen, evenals een school voor wezen, doven en stommen, en andere instellingen voor blinden, voor reizigers en een tehuis voor oudere kloosterlingen. Hij stichtte verder liefdadigheidsinstellingen in Napels, Florence en Assisi. Om al deze werken te kunnen blijven onderhouden, stichtte hij in 1859 de congregatie van de Frati Bigi della Carita de grauwe broeders van liefdadigheid (kort: grauwbroeders) om in de opgerichte instituten te werken. De congregatie kreeg de erkenning van het Vaticaan in 1877, was actief in Italië en onder de Italiaanse immigranten in Amerika, en werd in 1971 opgeheven wegens een gebrek aan leden. In 1862 stichtte Ludovico ook de vrouwelijke tak van de congregatie, de Suore Elisabettiane Bigie (Franciscaanse Zusters van Sint-Elisabeth; Grauwe Zusters van Sint-Elisabeth; kort: grauwzusters), die vandaag nog voortbestaan in Italië, de Verenigde Staten, Ethiopië, India, Panama en de Filippijnen.
In 1861 gaven de franciscanen hem de verantwoordelijkheid over het missiewerk in Centraal-Afrika.
In 1864 stichtte hij te Napels een Academie voor Religie en Wetenschappen, bedoeld om de katholieken te steunen tegen de aanvallen van het opkomende liberalisme. Eenzelfde doel had het door hem begonnen tijdschrift La Carità en het gelijknamige college.
Canonisering
Hij werd in 1993 zalig verklaard door paus Johannes Paulus II en op 23 november 2014 heilig verklaard door paus Franciscus. Zijn gedenkdag is op 30 maart.
Links
- Zaligverklaringen van Paus Johannes Paulus II
- Blessed Louis of Casoria (Beato Ludovico da Casoria)
- Beato Ludovico da Casoria Francescano
- Ludwig von Casiora op heiligenlexikon.be
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)