Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Lodewijk Polk
Lodewijk 'Lode' of 'Louis' Polk (1902 - 1945) was een Belgische Trotskist.[1][2]
Levensloop
Lode Polk was arbeider, eerst bij Bell Telephone, later werkte hij als diamantslijper in Antwerpen.[3]
Polk was van 1921 tot 1928 een van de leiders in de Antwerpse afdeling Kommunistische Partij van België, tot hij net als de meeste andere Trotskisten uit de partij werd gestoten. Hij werd op dat ogenblik al langer in het oog gehouden door de Belgische overheid. Reeds in 1923 voerde de overheid tweemaal een huiszoeking uit bij Polk.
Polk werd nadat hij uit de KPB werd gezet één van de leidende arbeidersfiguren in de Trotskistische Linkse Oppositie in Antwerpen, en stond in contact met onder meer Henk Sneevliet, terwijl ook Leon Trotski hem bezocht in Antwerpen op weg naar zijn ballingsoord in Noorwegen.
Polk richtte met Adhémar Hennaut in 1932 de Liga van Internationale Kommunisten op.[4]
De intellectuelere Antwerpse Trotskisten botsten in de jaren '30 met de arbeider Polk, en vonden dat hij het niveau van de groep naar beneden trok.
Omstreeks 1935 zorgde de discussie over entrisme ertoe dat er drie splintergroepen ontstonden in Antwerpen, waarbij sommigen zich aanhanger betoonden van de ideeën van de Brusselse Spartacus rond Georges Vereeken, die tegenstander waren van het entrisme.
Lode Polk was voorstander van entrisme, een standpunt waarin hij expliciet werd gesteund door Leon Trotski in een brief van Trotski uit januari 1936, waarin Trotski ook opriep tot een hereniging met de Spartacus rond Georges Vereeken, terwijl Trotski tegelijk dreigde Léon Lesoil en Walter Dauge uit de beweging te zetten.[5]
De dissidente Antwerpse groepen werden door de speciaal uit Parijs overgekomen Josef Weber er uiteindelijk van overtuigd voor het entrisme te kiezen, waarna de verschillende groepen terug één werden.
De Belgische overheid volgde de activiteiten van de Trotskisten argwanend en in januari 1939 werden een resem huiszoekingen uitgevoerd in het Trotskistische milieu. Fritz Besser die sinds 1935 illegaal in België verbleef werd aangetroffen met valse identiteitsbewijzen, waaronder een identiteitskaart van Polk. De overheid voerde vervolgens een huiszoeking uit bij Polk, waarbij bezwarend materiaal werd meegenomen.
De Trotskisten leidden leidden na 1935-1936 echter reeds een steeds marginaler bestaan. Toen er in 1940 een heropflakkering was door de aangroei van jongeren uit andere landen die reeds op de vlucht waren voor Adolf Hitler, was Polk reeds een nevenfiguur geworden. Wel was hij met Ernest Mandel na de moord op Leon Trotski in augustus 1940 een van de oprichters van de verzetsgroep 'Het Vrije Woord' die het eerste Belgische sluikblad Het Vrije Woord uitgaf.[6]
Polk werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gearresteerd door de Duitsers en in 1941 gedeporteerd naar het concentratiekamp van Neuengamme. Volgens sommige bronnen overleed hij in 1945 in een kamp, een andere bron stelt dat hij op een gevangenisschip zat (de Cap Arcona?) en overleed op 3 Maart 1945.[7]
Lode Polk was de vader van marien bioloog Philip Polk (1932 - 2014), professor aan de VUB.
Bronnen, noten en/of referenties
|