Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Louis Hoyack

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Louis Johan August (Louk) Hoyack (Rotterdam 5 maart 1893 - Den Haag, 16 februari 1967) was een Nederlands theosoof, schrijver, en dichter. Hij woonde en werkte lange tijd in Den Haag,[2] en in Frankrijk.[3] Hij was aanhanger van het soefisme.

Hoyack werd geboren in Rotterdam als zoon van Friedrich Carl Hoyack en Brigitte Pauline Barones Sweerts de Landas Wyborgh (1864-1931). Na een opleiding in de theosofie, sloot Hoyack zich aan bij de Soefi Beweging. Op het laatste bezoek in Nederland van Hazrat Inayat Khan in januari 1924 was hij erbij. In het interbellum ontwikkelde hij een langdurige vriendschap met Piet Mondriaan.[4] Hij had ook invloed op de Franse kubistische schilder Albert Gleizes[5] en op de Margareta Hudig-Frey, met wie hij een historisch werk publiceerde.

Hoyacks was twee keer eerder getrouwd geweest voor hij trouwde en verder leefde met Johanna Daniëla (Ella) Cramerus (1891-1979).[6]

Publicaties, een selectie

  • Tijdgeest : een cultuurphilosophische studie. Kluwer, 1931.
  • De toekomst der machine : sociologische analyse van den modernen tijd. Kluwer, 1931.
  • Ideeën over Kunst en Schoonheid, Deventer: Kluwer, 1934.
  • Die Botschaft von Inayat Khan, met Margareta Hudig-Frey, Komm. Bollmann AG., 1948.
  • Veertien denkers: sonnetten, 1954.
  • De philosophie der verveling, Deventer: Kluwer, 1954.
  • Heeft het leven een doel?: Een levensleer, 1957.
  • Homo adorans: beschouwingen over godsdienst en mythologie, 1963.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º "Familiebericht". "Algemeen Handelsblad". Amsterdam, 01-04-1967.
  2. º Marjet Brolsma. Het humanitaire moment: Nederlandse intellectuelen, Nederlandse intellectuelen, de Eerste Wereldoorlog en het verlangen naar een regeneratie van de Europese cultuur (1914-1930). 2016. p. 190.
  3. º Carel Blotkamp. Mondrian: The Art of Destruction. 2001. p. 223.
  4. º Horn, Hendrik J. Piet Mondrian's Sufi friends Louk and Ella Hoyack, Foleor Publishers, 2017.
  5. º "Albert Gleises overleden Theoreticus van het cubisme". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 27-06-1953.
  6. º Léon Hanssen. De schepping van een aards paradijs: Piet Mondriaan 1919-1933. 2015. p. 439
rel=nofollow
rel=nofollow