Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Lie - Lieve Schatteman
Lieve Schatteman (Lede, 17 augustus 1932) is een Belgische schrijver en illustrator, die werkt onder het pseudoniem Lie.
Schatteman is regent Sierkunsten. Ze begon vanaf 1950 tekeningen te publiceren in De Linie, De Bond en Deze Tijd. Ze stelde in de jaren vijftig en zestig cartoons tentoon op de Cartoonales in Tongeren en de Salons van de humor in Heist-aan-Zee, waar ze twee keer de Prijs van het Publiek won. Ze won eveneens de Prijs van het Publiek op de eerste Mechelse Muzekus.
Ze illustreerde ondertussen talrijke kinderboeken, o.m. de Honkie en Ponkie- en de Piet en Tom-reeksen van Jac Linders. Ze publiceerde in 1964 haar eerste zelf geschreven kinderboek: Prins Oeki-Loeki, meteen bekroond op het Referendum van de Antwerpse Boekenbeurs. Een Duitse vertaling verscheen in 1966. Daarna volgden nog drie andere Oeki-Loeki-boeken. Begin jaren zestig tekende Lie overigens ook pauze-tekeningen voor het televisieprogramma Penelope.
In 1969 won ze de Provinciale Prijs voor het Jeugdboek met haar jeugdroman Het meisje Sandrien, en in 1970 werd dit boek ook nog bekroond op de Antwerpse Boekenbeurs.
In 1972 kreeg ze voor haar eerste twee Toetela-boeken (Jonas en Toetela en De wondere tocht van Jonas en Toetela) de Prijs voor het Kinderboek van de Provincie Oost-Vlaanderen. Het eerste werd in 1975 ook nog bekroond met de Interprovinciale Prijs voor Jeugdliteratuur.[1] Ondertussen was ook reeds Toetela-3 verschenen: Van Jonas en Sofie... en Toetela natuurlijk.
Haar jeugdboek Prinses (1977) werd tevens in het Duits vertaald, en voor haar kinderroman Het grote feest (1978) bestonden vergevorderde plannen voor een verfilming, maar die vielen in het water door de plotse dood van producer-scenarist Jules-Marie Dumoulin.
In de jaren zeventig en tachtig publiceerde Lie bovendien geregeld geïllustreerde stukjes in de kinderkrant van De Standaard — o.m Flapke, het dagboek van een hond (waarvan één jaargang in boekvorm gebundeld werd) — en kortverhalen voor volwassenen in De Bond en Eigen Aard. Ondertussen produceerde Lie voor uitgeverij Lannoo ook nog eens dertig jaar lang gelegenheidsgrafiek, van wenskaarten tot kalenders.
Bronnen, noten en/of referenties
|
