Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Leem

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Voor het dialect van het Opperta'oih, zie Leem (dialect).)
(Voor de textuurklasse, zie Silt.)

Leem is een samenstelling van klei en silt. Silt bestaat uit kwarts, klei uit kleimineralen als illiet en kaoliniet. Er zijn verschillende manieren waarop leem kan ontstaan, zoals door de wind afgezet (eolisch, men noemt het dan löss), door gletsjers afgezet (men noemt het dan keileem) of door rivieren (fluviatiel).

Leem als bouwmateriaal

Met pure leem wordt ofwel löss of silt bedoeld. Leem om mee te bouwen of stuccen kent vele verschillende gradaties in structuur en opbouw. Zogenaamde vette leem bevat veel klei, terwijl arme of schrale leem tot wel 60% zand of silt bevat. Leemstuc is geschikt voor het afwerken en verfraaien van binnenmuren in woon- en werkruimten. Het is niet brandbaar en is qua sterkte vergelijkbaar met kalkmortelstuc. Bijzonder is de dampdoorlatendheid. Het kan daardoor vocht en warmte reguleren. Leem blijft koel in de zomer en warm in de winter. Voor het maken van lemen wanden wordt de Vitselstek-techniek toegepast.

Golem

In de joodse traditie bestaat een man uit leem vervaardigd, de Golem.

Externe links

Referenties

Bronvermelding :

  • (nl) Meulen, M. van der, Lang, F. de, Maljers, D., Dubelaar, W., Westerhoff, W., 2002. Grondstoffen en delfstoffen bij naam. Publicatiereeks grondstoffen 2002/21, Dienst Weg- en Waterbouwkunde, Delft & TNO-NITG, 96 pp. ISBN 90-369-5509-2. Grondsoorten en Delfstoffen bij naam