Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Laurence Vielle
Laurence Vielle (Brussel 1968) is een Franstalige Belgische dichteres en actrice. Ze heeft ook in verscheidene films gespeeld. Poëzie en het gesproken woord zijn voor haar onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ze '"sprokkelt woorden bij elkaar", houdt ervan om woorden uit te spreken, te laten klinken, en er een ritme aan te geven. Op 28 januari 2016 werd zij de tweede 'Dichter des Vaderlands' van België.
Biografie
Laurence werd in Brussel geboren als dochter van een Vlaamse moeder en een Zwitserse vader. Ze volgde een toneelopleiding aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Ze speelde in stukken van onder meer Henry Bauchau en Valère Novarina. Ze regisseerde, maakte bewerkingen en schreef zelf toneelteksten. Ook speelde ze in films, zoals Flux et reflux (Eb en vloed) van Ursula Meier. In 1998 debuteerde ze met de bundel "L'imparfait". Ze kreeg diverse prijzen. Eind 2006 werd Vielle door het Maison de la Poésie te Parijs uitgenodigd om een programma samen te stellen met de door haar 'gesprokkelde woorden', zoals ze haar kunstuitingen noemde. Het programma kreeg de titel "Récréation du monde" ("Herschepping van de wereld"). In 2015 schreef ze "Ouf". Haar werk wordt al vijftien jaar uit het Frans in het Nederlands vertaald door Jan H.Mysjkin.
Dichter des vaderlands
Dichter des Vaderlands is een literair project in België dat bruggen wil slaan tussen de verschillende taalgemeenschappen dankzij en omwille van de poëzie; het project wil bovendien onderzoeken hoe poëzie in de maatschappij kan functioneren. Een 'Dichter des Vaderlands' van België wordt aangesteld voor twee jaar en schrijft minimaal zes gedichten per jaar over diverse thema's die te maken hebben met het land. Toen eind 2015 bekend werd gemaakt dat Laurence Vielle de eerste 'Dichter des Vaderlands' Charles Ducal zou opvolgen, maakte ze op 29 oktober 2015 samen met hem het gedicht 'Poste restante'. Dit gedicht is ook afgedrukt op een nieuwe postzegel in 2016 als eerbetoon aan Emile Verhaeren de eerste Belgische 'nationale dichter'. Op de Gedichtendag van 28 januari 2016 volgde Vielle Charles Ducal op als tweede Dichter des Vaderlands. In die hoedanigheid ziet zij het als haar missie om gedichten te maken "die het vaderland aanbelangen", en wil zoveel mogelijk mensen verrassen met poëzie in concrete situaties in de samenleving, zoals in de straat, in de media, op school en in de trein. Op de vooravond van Gedichtendag stelde ze haar eerste gedicht voor met de titel "Doortocht". Op 29 januari 2016 aanvaardde ze haar nieuwe opdracht.[1]
Prijzen en onderscheidingen
In 1999 kreeg Vielle de prijs voor de beste vrouwelijke vertolking op het Festival van Clermont in "Des heures sans sommeil" van Ursula Meier.
Op 18 november 2015 werd Vielle onderscheiden met 'Le Grand Prix de l'Académie Parole' voor "Ouf", een boek met een CD, waarop ze met muziekbegeleiding de tekst spreekt, laat klinken en er ritme aan geeft.
Poëzie
- L'imparfait (De onvoltooid verleden tijd) - 1998
- Récéation du monde (Herschepping van de wereld} - 2006. In 2013 in het Nederlands vertaald door Jan H. Mysjkin.
- Ouf (OEF) - 2015
Externe link
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Aanvaardingsspeech van Laurence Vielle 29 januari 2016
- º Poste Restante 29 oktober 2015
- º Doortocht 27 januari 2016
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)