Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Léon De Lee
Léon De Lee (Lokeren, 1900 – Neuengamme 8 februari 1942) was een Belgische diamantbewerker die tijdens het interbellum een van de voortrekkers was van de trotskistische Revolutionair Socialistische Partij in Antwerpen.[1]
Levensloop
Er is weinig rechtstreeks gekend over het leven van De Lee. Zijn nagelaten correspondentie werd in 2012 in een valies teruggevonden op de zolder van Ernest Mandel.[2]
De Léé was een Trotskist. In 1935 schreef hij een brief aan Trotski waarin hij zich bekloeg dat de Antwerpse troskisten aan de kant werden geschoven bij Het Liga-signaal, een links socialistisch blad van de Internationale socialistische anti-oorlogsliga.[3]
De Lee beheerde mee een drukkerij waar revolutionaire pers verscheen, onder de noemer Editions Leon De Lee. Hij gaf onder meer Unser Wort uit, het tijdschrift van de Duitse trotskisten in ballingschap. De Lee werkte samen met Franz Meyer en Fritz Besser, twee leden van de Internationale Kommunisten Deutschlands die naar Antwerpen gevlucht waren voor de repressie van de nazi's. .
In 1937 werd zijn drukkerij onder impuls van Rudolf Klement mee betrokken bij het internationale netwerk Dynamo Verlag, een kortlevend netwerk dat tot doel had de vierde internationale op te richten.
De uitgeverij gaf onder meer de Duitse uitgave van "Livre rouge, sur le procès de Moscou" uit van Lev Sedov (zoon van Lev Trotski) en Verratene Revolution van Trotski zelf.
De Belgische gerechtelijke politie was bekend met de activiteiten van De Lée, minstens na de vondst in augustus 1939 van correspondentie van Victor Auquier. Bij De Lée en Meyer werd in september 1939 een huiszoeking uitgevoerd.[4]
De Lee werd tijdens de Tweede Wereldoorlog op 21 juni 1941 gearresteerd door de Duitsers en gedeporteerd naar het concentratiekamp van Neuengamme waar hij overleed op 8 februari 1942.[5][6]
Bronnen, noten en/of referenties
|