Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Krisztina de Châtel
Krisztina de Châtel is een Hongaars-Nederlandse choreografe.
Contrasten en confrontaties
De van oorsprong Hongaarse choreografe Krisztina de Châtel heeft circa zeventig choreografieën en twee dansfilms gemaakt. Haar werkt draait rond thema’s als contrasten en confrontaties. Ze plaatst menselijke lichamen tegenover natuurelementen als wind, aarde en water. Ze zet individuele vrijheid tegenover de anonimiteit en geborgenheid van het collectief.
Artistieke leiding
Meer dan dertig jaar lang gaf Krisztina de Châtel artistiek leiding aan haar eigen gezelschap: Dansgroep Krisztina de Châtel. Met Itzik Galili startte ze in januari 2009 Dansgroep Amsterdam, een nieuw stadsgezelschap voor moderne dans. Na het stopzetten van de subsidie van Dansgroep Amsterdam per 1 januari 2013 gaat Krisztina de Châtel onder de naam De Châtel Sur Place door met het maken van voorstellingen op locatie.
Locatievoorstellingen
Regelmatig werkt De Châtel buiten de muren van het theater: de gebruikte ruimte en aanwezige kunstwerken en/of materieel vormen een inspiratiebron en wezenlijk onderdeel van de choreografie. Eén van de drijfveren van De Châtel is om toeschouwers de ruimte op een andere manier te laten beleven. Ook werkt de De Châtel in haar voorstellingen regelmatig met groepen mensen van buiten de danswereld (zoals brandweermannen, vuilnismannen, geestelijk gehandicapten, skaters).
Advies en begeleiding
De Châtel heeft altijd jonge makers een kans gegeven. In de voorstellingen van Dansgroep Krisztina de Châtel werd regelmatig ruimte ingeruimd voor gastchoreografen, ze gaf workshops en lessen op verschillende academies, trad op als artistiek adviseur. Ook met haar stichting Imperium ondersteunt ze jonge dansmakers op financieel en artistiek gebied.
Prijzen
Krisztina de Châtel werd op grond van haar werk onderscheiden met de Sonja Gaskell Prijs en met de choreografieprijs van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties. In oktober 2000 werd De Châtel voor haar gehele oeuvre onderscheiden met de Prijs van de Nederlandse Dansdagen en in 2001 werd ze voor haar verdiensten voor de Nederlandse dans benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 2002 kreeg Krisztina de Châtel de Prijs van de Kritiek door de Kring van Nederlandse Theatercritici toegekend. Bij het afscheid van haar eigen dansgroep in december 2008 ontving Krisztina de Châtel de Frans Banninck Cocq Penning van de gemeente Amsterdam voor haar verdiensten voor de stad. In augustus 2010 werd zij opnieuw geëerd door de hoofdstad, ditmaal met de Amsterdamprijs voor de Kunst 2010. Ook in 2010 ontving zij, tijdens de Nederlandse Dansdagen, de Gouden Zwaan voor haar grote bijdrage aan de ontwikkeling van de moderne dans in Nederland.
Choreografieën
- Brand! (2013)
- Horen, Zien, Zwijgen (2013)
- Domestica (2012)
- Infinite (2011)
- BAM! (2011)
- Nomade (2011)
- Waltz (2010)
- Kalota (2008)
- Stuk (2008)
- Cirklo (2008)
- Boerka in landschap (2007)
- Pulse+ (2007)
- Duet in plexiglazen koker (2007)
- Pulse (2007)
- Tando (2006)
- Zooi (2005)
- Gradual and Persistent Loss of Control (2005)
- Treden (2004)
- Onderstebavo (2004)
- i-space (2004)
- Move-trek (2003)
- Obscura (2003)
- Rooms (2002)
- Slag (2002)
- Bewogen Bomen (2001)
- Waterlanders (2001)
- Objectworx (2001)
- Dynamix (2000)
- LinkAge (2000)
- Grand Finale (2000)
- Solo VII (2000)
- Lara and Friends (1999)
- Epoxy (1999)
- Solo VI (1999)
- Lara (1998)
- Cyclo (1998)
- Blindside Block (film) (1998)
- Musica Sacra (1998)
- Ló (1997)
- Vide (1997)
- Solo V (1997)
- Vanitas (1996)
- Stalen Neuzen (film) (1996)
- Solo IV (1995)
- Muralis (1994)
- Facetten (1994)
- Concave (1993)
- Paletta (1992)
- Weep, Cry and Tangle (1992)
- Sequence (1991)
- Imperium (1990)
- Dualis (1989)
- Vortex (1988)
- Change (1988)
- Staunch (1987)
- Typhoon (1986)
- Trio (1985)
- Föld (1985)
- Solo’s (1985)
- Thron (1984)
- per aspera (1983)
- Wiederkehr (1983)
- Forgó (1982)
- Light (1980)
- Afwijkend (1979)
- Variaties op een thema (1979)
- Lines (1979)
- Voltage Control II (1978)
- Voltage Control I (1977)