Klooster Het Hoompje

Klooster 't Hoompje is een voormalig kloostergebouw in de Sint Annastraat 151-153 in Sluis, Nederland. Het is in het jaar 1909 gebouwd en werd tot 1987 gebruikt als kostschool voor Belgische kinderen met een psychische beperking. De laatste nonnen zijn eind jaren 80 van de twintigste eeuw vertrokken waarna het pand leeg kwam te staan. Het pand werd op de rijksmonumentenlijst geplaatst.

Nu het pand er verlaten en leeg bijstaat wordt enter bezocht door 'spokenjagers' en is het behoorlijk bekend onder Urban Explorers. Er zijn verschillende verhalen over de paranormale activiteit in dit klooster, vooral in de kapel schijnt het te spoken.

Geschiedenis

Klooster

In 1909 werd het pand gebouwd door Marguerite van Loo. Zij was getrouwd met Baron Leon Cox. Zij noemden het gebouw ‘La Pommeraie,’  waarschijnlijk vanwege de toenmalige appelgaard rondom het huis. Van Loo en Cox hebben hier echter niet lang gewoond en verkochten het pand aan de Franse Les Soeurs de la Providence de Rouen, oftewel de Zusters van de Voorzienigheid. Deze zusters hebben het gekocht voor het onderbrengen van het noviciaat en enkele zusters kwamen hier zelfs wonen, maar in 1923 trok het noviciaat zich terug naar Frankrijk. Het pand bleef echter wel nog bewoond door enkele zusters en het diende op dat moment als rusthuis voor oudere zusters en zusters in opleiding. Tot 1928 bleef het huis eigendom van de congregatie totdat het gebouw werd aangekocht om het als rusthuis te gebruiken voor zusters die terugkeerden uit missielanden. Het huis kreeg toen de naam ‘Heilig Hart ter Ruste’. Tijdens de rustdagen verzorgden de zusters de gehandicapte kinderen die daar ook verbleven. Helaas waren er te weinig zusters en werd uiteindelijk besloten om ook weer andere bewoners toe te laten in het huis.

Kindertehuis en kostschool

In 1934 werd het pand aangekocht door de Congregratie van de Zusters vier Kindsheids van Maria ter Spermalie. Het aantal kinderen in het tehuis groeide echter heel snel. Om de eerste stappen te zetten voor lezen en schrijven werd er een klaslokaal ingericht om zo een vorm van opleiding te kunnen bieden aan de kinderen die in het tehuis woonden en hen te onderwijzen. Het kindertehuis liep prima en het ging zijn gang volgens plan totdat de Tweede Wereldoorlog aanbrak en de kinderen en de zusters veilig onderdak zochten in het moederklooster in Brugge, België. Na een veilige tijd in het moederklooster keerden de zusters en de kinderen terug naar ’t Hoompje tot mei 1944. Ze zusters boden onderdak aan de zusters Franciscanessen van Dongen die een parochiale school hadden op de Brugstraat in Sluis. Zij moesten helaas hun klaslokalen afstaan.

Op 17 mei 1944 moest het gebouw ontruimd worden en werden de kinderen met wagens van het Rode Kruis vervoerd naar Brugge, maar eind 1946 kwamen de zusters terug naar ’t Hoompje en ook de kinderen kwamen weer terug. De opvang van de kinderen groeide steeds meer en daarom kwamen er ook meerdere mensen in dienst. Door de groei van het kindertehuis verhuisde het in 1987 naar Oedele, België en zo kwam het pand er tot op de dag van vandaag leeg en verlaten bij te staan

Urban Exploring en paranormale activiteiten

Urban Exploring

Dit pand is door verhalen en tevens door de media erg geliefd bij de Urban Explorers. Niet perse vanwege het paranormale aspect, maar vanwege het verhaal en de schoonheid die sommigen kunnen zien in het leegstaan van verlaten gebouwen. Foto's maken mag uiteraard, maar laat er geen afval achter en neem geen dingen mee die niet van jou zijn. Dat is een ongeschreven regel van het Urbexen.

Paranormale activiteiten

Volgens veel mensen spookt het in het verlaten pand. Zo erg zelfs dat professionele paranormale onderzoekers een documentaire maakten in/over ’t Hoompje en ook op Youtube zijn er verschillende videos te vinden waarin spookjagers op zoek gaan naar paranormale activiteiten met hun spook-apparatuur en zo bijvoorbeeld bandstemmen opnemen. Sommige duidelijker dan andere geluiden. Ook StukTV heeft een aflevering gedraaid voor hun serie ‘De Drop’ waarin de uitverkorene - die die nacht in ’t Hoompje moest verblijven - het niet meer aankon en zich met alle begrip teruggetrokken heeft.

Volgens verhalen spookt het voornamelijk in de oude kapel. Hier komt de meeste paranormale activiteiten voor zoals bandstemmen die met speciale apparatuur opgenomen worden, maar ook lichtbollen op foto’s zijn hier erg zichtbaar. Over allebei valt wat te zeggen en de meningen zijn daarom ook erg verdeeld over de waar- en echtheid. Volgens de meeste spookjagers is ’t Hoompje in ieder geval gevaarlijk en blijven we er beter weg.

Satanisten

Er wordt gezegd dat het pand niet alleen bij paranormaal onderzoekers en Urbexers in de smaak valt, maar ook bij Satanisten en heksen met Zwarte Magie die verschillende rituelen en offers in het pand brengen.

’t Hoompje bezoeken

Je kunt ’t Hoompje tot op de dag van vandaag nog steeds bezoeken. Dit is uiteraard wel geheel op eigen risico! Wees voorzichtig want het pand is door alle stormen die het weerstaan heeft en tevens ook door vernieling behoorlijk onveilig. Plafonds zijn ingestort en muren zijn gebroken en niet alle vloeren zijn nog stevig en te vertrouwen. Ga dan ook in ieder geval niet alleen, want mocht je wat gebeuren in het pand is het altijd handig om hulp ter beschikking te hebben. Anders kan het nog wel eens lang duren in het bos.

Adres

Het adres van het pand is Sint Annastraat 151-153 in Sluis. Tip: bekijk de locatie van tevoren even op Google Maps. Dan kun je al je zien dat het gebouw er gebroken en alleen bijstaat in het bos, en kun je ook even inschatten hoe ver je moet lopen. Je kunt de auto aan de kant parkeren (of een parkeerplaats vinden en er heen wandelen) en dan een korte wandeling maken door het bos. ’t Hoompje zal vanzelf in het zicht komen. Tip van een Urbexer: trek goede, stevige wandelschoenen aan.

Mocht je besluiten om het pand te bezoeken, denk dan aan de heilige regel van Urbexen: take nothing but pictures, leave nothing but footprints. Dit betekent in simpel Nederlands gewoon: neem geen dingen mee die niet van jou zijn en laat niets achter. Vooral geen afval!