Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Klaus Schulze

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Klaus Schulze (Berlijn, 4 augustus 1947) is een Duitse componist en uitvoerder van elektronische muziek. Hij wordt als een van de grondleggers van de Berlijnse School beschouwd samen met Tangerine Dream.

Schulze heeft ook onder de schuilnaam Richard Wahnfried gewerkt. Hij is een van de oprichters van de elektronische rockband Ash Ra Tempel en speelde in Tangerine Dream alvorens hij een solocarrière begon, die meer dan 40 albums (in totaal meer dan 110 cd's) in ruim 30 jaar opleverde.

Korte levensloop

Schulze leerde klassieke gitaar spelen, was daarna basgitarist in een skifflegroep en gitarist in een rockgroep. Hij studeerde filologie en Compositie aan de Humboldt Universiteit. In 1967 werd hij drummer bij het trio Psy Free. Vanaf 1969 was hij drummer in Tangerine Dream en hij werkt mee aan het debuutalbum Electronic meditation, dat in 1970 verscheen.

Datzelfde jaar verliet hij Tangerine Dream om samen met Manuel Göttsching een nieuwe groep te vormen onder de naam Ash Ra Tempel. Het debuutalbum van deze nieuwe formatie heet eveneens Ash Ra Tempel. In 1971 verliet Schulze ook deze band al na het maken van het eerste album. Dit keer ging hij als soloartiest verder. In 1972 kwam zijn eerste soloalbum uit onder de titel Irrlicht.

Als soloartiest heeft Klaus een zeer succesvolle en productieve carrière. Hij zet meer dan 40 albums op zijn naam en is vandaag de dag nog steeds actief. Na Irrlicht zijn de populaire werken Moondawn (1976), Dune (1979), Dreams (1986), Miditerranean Pads (1990) en het dubbelalbum In Blue (1995). Deze laatste bevat een lange opname met een elektrische gitaar, bespeeld door zijn Ash Ra Tempel-vriend Manuel Göttsching.

Discografie

Studio- en concertalbums

Schulzes concertoptredens waren originele composities die live werden opgenomen en worden dus als albums in de lijst opgenomen:

In 2005 begon een intensief programma voor herpublicatie van Schulzes cd's. De meeste kregen uitgebreide of bonustracks, soms zelfs een volledige extra cd. Ze verschijnen onder het label Revisited Records, een afdeling van het Duitse bedrijf InsideOut Music, en worden verdeeld door SPV.

Albums, voetnoten:

▲ De Ultimate Edition (2000) verzamelt geremasterde en uitgebreide versies van de volledige drie beperkte Silver/Historic/Jubilee sets, plus 7,5 uur aan extra muziek: 4 uur met studiocomposities van 1978-1999 (1,5 uur uit de jaren zeventig; 2,5 uur uit de jaren tachtig) en 3,5 uur met concertcomposities van 1975-1976 en 1998. (Van deze 7,5 uur is 6 uur niet eerder uitgebrachte muziek en werd 1,5 uur voor het grootste deel gehaald uit zijn vroeger niet gebundelde 'lone tracks' uit singles, compilaties, enz.)

▲ De Silver Edition (1993) bestond uit 10 uur nieuwe studiocomposities van 1992-1993 en 2 uur niet eerder uitgebrachte studio- of concertcomposities uit 1972-1976 – deze uitverkochte beperkte editie van 2000 sets is gebundeld, geremasterd en uitgebreid in de Ultimate Edition.

▲ De Historic Edition (1995) bestond uit 5 uur niet eerder uitgebrachte studiocomposities uit 1970-1985 en 7 uur niet eerder uitgebrachte concertcomposities van 1975-1981 – deze uitverkochte beperkte editie van 2000 sets is gebundeld, geremasterd en uitgebreid in de Ultimate Edition.

▲ The Jubilee Edition (1997) bestond uit 21 uur niet eerder uitgebrachte studiocomposities van 1970-1997 (9 uur uit de jaren zeventig, 5 uur uit de jaren tachtig, 7 uur uit de jaren negentig) en 11 uur niet eerder uitgebrachte concertcomposities van 1975-1991 (plus twintig minuten met vier Duitse interviews met Schulze uit 1979-1984) – deze uitverkochte beperkte editie van 1000 sets is gebundeld, geremasterd en uitgebreid in de Ultimate Edition.

Wahnfried-albums

'Zie ook het Richard Wahnfried-project en de muzikanten.'

Gecomponeerd door Schulze en gespeeld met gastartiesten onder de alias "Richard Wahnfried":

  • (1979) Time Actor
  • (1981) Tonwelle
  • (1984) Megatone
  • (1986) Miditation
  • (1994) Trancelation
  • (1996) Trance Appeal
  • (1997) Drums 'n' Balls (The Gancha Dub)

Niet-gebundelde tracks

Dit zijn losstaande nummers, die in beperkte oplage verschenen als single of op diverse compilatie-albums. De meeste van deze nummers zijn uiteindelijk verzameld in de Ultimate Edition, er blijven echter nog enkele over:

  • (1985) "Macksy" - vinylsingle "gemaakt voor de disco's op verzoek van het bedrijf".
  • (1994) "Conquest Of Paradise" - single, Schulze werd gevraagd een nummer uit Vangelis' 1492 te spelen.
  • (2002) "Manikin Jubilee" - op een Manikin Records 2-cd-sampler, beperkt tot 777 oplagen.
  • (2004) "Schrittmacher" - op een Manikin Records cd-sampler.

'Dark Side of the Moog'

In samenwerking met Pete Namlook (plus Bill Laswell op deel 4 tot 7):

  • (1994) The Dark Side of the Moog I - Wish you were there
  • (1994) The Dark Side of the Moog II - A saucerful of ambience
  • (1995) The Dark Side of the Moog III - Phantom heart brother
  • (1996) The Dark Side of the Moog IV - Three pipers at the gates of dawn
  • (1996) The Dark Side of the Moog V - Psychedelic brunch
  • (1997) The Dark Side of the Moog VI - The final DAT
  • (1998) The Dark Side of the Moog VII - Obscured by Klaus
  • (1999) The Dark Side of the Moog VIII - Careful with the AKS, Peter (concert)
  • (2002) The Dark Side of the Moog IX - Set the controls for the heart of the mother
  • (2005) The Dark Side of the Moog X - Astro know me domina

De reeks werd officieel 'afgesloten' met deel 10. Op 21 maart 2005 werd de Big Moog-synthesizer die het symbool van de reeks was, verkocht door Pete Namlook.

  • (2008) The Dark Side of the Moog XI - The Heart of Our Nearest Star (stereo CD en DTS DVD)
  • (2002) The Evolution of the Dark Side of the Moog - sampler met 12 beperkte uittreksels uit de delen 1 tot 8.

Andere vormen van samenwerking

Compilaties, promo's, samplers

Omwille van de lengte van zijn composities zijn er geen echte Schulze-compilaties, maar enkel samplers van hoofdzakelijk ingekorte tracks, die uit een echt album genomen worden.

  • (1991) 2001 (sampler) - 15 verkorte tracks uit 1972-1990
  • (1994) The Essential 72-93 (dubbel-cd) - 14 verkorte tracks uit 1972-1993
  • (1999) Trailer (sampler) - 6 verkorte tracks uit Ultimate Edition en 3 fragmenten

Zie ook

Externe links

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Klaus_Schulze&oldid=76844"