Jules Davister
Jules Davister was een Belgische trotskist die werkte als mijnwerker.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Davister met Pierre Wouwermans en Emile De Donder één van de leidende figuren in de Trotskistische beweging in de Borinage waar ze een (illegale) beweging opzetten onder de mijnwerkers. In 1942 was hij één van leiders van een staking, waarbij woordvoerder was van de arbeiders tegenover de Duitse bezetter.[1]
Zijn acties leidden in 1944 tijdens een politieke afrekening onder de strijdende Belgische communistische fracties tot de beschuldiging van de Kommunistische Partij van België dat Davister samenheulde met de Duitsers, waarna hij een tijd lang moest onderduiken.
In 1945 was Davister de uitgever van het partijblad La Lutte Ouvrière van de Revolutionair Socialistische Partij waarvan hij algemeen secretaris was.[2]
Later stopte hij zijn activisme en plooide terug op zijn privé-leven.[3]
Hij was de oudere broer van Ernest Davister, een gematigdere socialistische vakbondsleider bij Algemeen Belgisch Vakverbond.[4]
| Bronnen, noten en/of referenties |