Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Josua Bruyn

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Josua Bruyn (Amsterdam, 27 maart 1923 - Oegstgeest, 10 juni 2011) is een Nederlands kunsthistoricus, Rembrandtkenner en aanstichter van het Rembrandt Research Project (RRP).

Bruyn ontwikkelde zich tot Rembrandtkenner en werd later professor kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam (1961-1985). Hij startte in 1968 samen met B. Haak, J. Emmens, S.H. Levie, P.J.J. van Thiel het zeer omvangrijke RRP, dat een grote reductie van het aantal erkende Rembrandtschilderijen bewerkstelligde en een driedelige catalogus uitgaf. In 1979 werd Bruyn gekozen tot rector van de Universiteit van Amsterdam. In 1993 trad hij samen met zijn mede-oprichters Haak, Levie, van Thiel uit het RRP en liet het project over aan Ernst van de Wetering.

In 1975 werd Bruyn lid van de redactie van het tijdschrift Oud Holland, waarin hij regelmatig publiceerde. In 1993 ontving hij voor zijn 70e verjaardag een gelegenheidsuitgave daarvan met bijdragen van studenten en collega's en geredigeerd door Jan Piet Filedt Kok (destijds directeur collecties van Rijksmuseum en Reindert Falkenburg (toen adj.-directeur van het Ned. Instituut voor Kunstgeschiedenis), die beiden onder Bruyn hadden gestudeerd.

Bruyn werd beschouwd als de kern van het RRP, waarvan het doel was om echte Rembrandts van onechte te onderscheiden en zodoende het aantal echte Rembrandts terug te dringen. Dat leidde tot veel bezwaren van kunsthistorici als onder meer de Amerikaan Jakob Rosenberg, die commissies niet geschikt achtte voor het authentiek verklaren van kunstwerken.

Bruyn was geïnteresseerd in historische, culturele en iconologische aspecten van kunst naast de invloed van het kunstmilieu op de stijl en karakteristiek van een werk. Daarin was hij een navolger van zijn leermeester en adviseur professor J.G. van Gelder. Bruyn besteedde veel aandacht aan de relatie tussen literaire tradities en visuele kunst. Hij leverde in 1985 heftige kritiek op The Art of Describing van de Californische kunsthistorica Svetlana Alpers en verweet haar de iconologische interpretatie te negeren.

Voornaamste werken

  • A corpus of Rembrandt paintings dl I, II en III (redactie, samen met B. Haak, S.H. Levie, P.J.J. van Thiel), 1993

Externe links

q1708851) op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow