Josephus Calsanza

De heilige Josephus Calsanza, ook Josephus Calasanzio en Josephus Calasantius, (Peralta, 11 september 1556 – Rome, 25 augustus 1648) was een Spaans geestelijke en ordestichter.

Biografie

Calsanza kwam uit een adellijke familie en studeerde in Estadilla, aan de universiteiten van Lerida en Valencia en in Alcalá de Henares. Hij behaalde diploma's in het canoniek recht en in de theologie. Zijn vader wenste dat hij militair werd, trouwde en de familie verder zette. Na een zware ziekte in 1582 besefte Josephus echter dat hij een geestelijke roeping had.

Hij werd in 1583 tot priester gewijd en werd hij parochiepriester in het bisdom Albarracín, secretaris en biechtvader van de bisschop, synodaal onderzoeker en procurator. Hij slaagde er in om de religieuze ijver onder de leken nieuw leven in te blazen en tucht bij de geestelijkheid te doen heersen. Hij werd in 1587 vicaris-generaal van Tremp en na een visioen gaf hij grootste deel van zin erfenis weg, verzaakte aan de rest en trok in 1592 naar Rome. Hij werkte daar in de staf van kardinaal Ascanio Colonna als diens theologisch raadgever en opvoeder van diens neefje. In 1595 verzorgde hij de slachtoffers van de pest. Hij werd lid van de "broederschap voor de christelijke leer" en zorgde ervoor dat arme kinderen, veelal wees of verlaten, naar school konden gaan. De onderbetaalde leerkrachten weigerden echter voor de nieuwe leerlingen te werken zonder opslag. In november 1597 opende Josephus daarom samen met twee gezellen een kleine kosteloze school voor arme kinderen. Paus Clemens VIII en later paus Paulus V steunden hun werk en weldra had Josephus vele leerkrachten en honderden leerlingen onder zijn hoede. In 1602 verhuisde hij naar grotere gebouwen en organiseerde hij de priesterleerkrachten in een gemeenschap. In 1612 verhuisden zij naar het paleis Torres om nog meer plaats te hebben. In 1621 werd de gemeenschap erkend als religieuze orde, "Le Sciole Pie" (religieuze scholen) genoemd en ook piaristen of Scolopii, "Ordo Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum" en "orde van de arme reguliere kanunniken van de Moeder Gods". Josephus werd overste van de orde. De gemeenschap had af te rekenen met veel tegenkantingen. Josephus' vriendschap met de astronoom Galileo Galilei bracht hem in conflict met de kerkelijke gezagsdragers en een deel van de heersende klasse meende dat het opvoeden van de armen zou leiden tot sociale onrust. Andere orden die met armen werkten, vreesden dat zij zouden opgeslorpt worden door de piaristen, maar de groep van Josephus bleef de pauselijke goedkeuring behouden en bleef verder werken.

Op latere leeftijd moest Josephus zien hoe zijn orde uiteenviel. Hij werd beschuldigd van onbekwaamheid door Mario Sozzi, die verkozen werd tot nieuwe overste van de orde. Sozzi stierf in 1643 en werd opgevolgd door Cherubini, die dezelfde koers als Sozzi volgde en de orde bijna te gronde richtte. Een pauselijke commissie, belast met het onderzoek naar de orde, pleitte Josephus vrij van alle beschuldigingen en in 1645 keerde hij terug als overste, maar de interne meningsverschillen bleven bestaan, waarop paus Innocentius X in 1646 de orde ontbond en de priesters onder het toezicht van de plaatselijke bisschoppen plaatste. De piaristen werden in 1656 opnieuw opgericht, acht jaar na Josephus' dood en bestaan ook vandaag nog. Hij werd in 1748 zaligverklaard door paus Benedictus XIV. De heiligverklaring door paus Clemens XIII volgde in 1767. Zijn feestdag is op 25 augustus (vroeger 27 augustus). Hij is de patroonheilige van de colleges en scholen vooral de scholen voor de armen en van de schoolkinderen, de studenten en de universiteiten.

• Saint Joseph Calasanz