Jello Biafra

Jello Biafra is de artiestennaam van Eric Reed Boucher (Boulder (Colorado), 17 juni 1958), een Amerikaanse punkrockmuzikant, politiek activist en vooral bekend als de zanger van de Dead Kennedys.

Biografie

Zijn artiestennaam is een combinatie van het merk Jell-O en de naam van een gebied in Afrika, dat van 1967 tot 1970 een zelfstandige staat vormde binnen Nigeria. Biafra werd vooral bekend door zijn grote hongersnoden. Jello Biafra creëerde zijn naam als een ironische combinatie van een op grote schaal geproduceerd voedselproduct en massale hongersnood. Hij vertelde dat hij het leuk vond om die twee ideeën in iemands gedachten te laten botsen.^[feit?]

Biafra was zanger van de Dead Kennedys. Nadat de groep uiteen ging, werd hij een spoken word performer, van die performances is ook een aantal cd’s uitgekomen. Verder is Biafra eigenaar van platenlabel Alternative Tentacles. Na zijn periode bij Dead Kennedys zong hij bij een aantal andere bands. Hij nam twee albums op met the Melvins. Bands waar hij mee samenwerkte zijn DOA, NoMeansNo, Lard, Steelpole Bathtub (als Tumor Circus) en meest recent met de Melvins. In oktober^{[Toelichting gevraagd]} kwam er een plaat uit van Jello Biafra and the Guantanamo School of Medicine met behalve Biafra ook Ralph Spight van Victims Family op gitaar en Billy Gould van Faith No More op bas. De groep maakte zijn debuut op Biafra 5-0, het feest ter gelegenheid van Biafra’s 50ste verjaardag. Naar verluidt ligt de sound van dit project in de buurt van Dead Kennedys.

In zijn politieke carrière is hij actief lid van de United States Green Party, en predikt hij burgerlijke ongehoorzaamheid om politieke verandering af te dwingen. In 1979 stelde hij zich als Jello Biafra verkiesbaar voor het ambt van burgemeester in San Francisco. Er werd daarop prompt een wet gemaakt die het onmogelijk maakte om je onder een andere dan je eigen naam verkiesbaar te stellen. In 2000 wilde hij presidentskandidaat voor de Amerikaanse Groenen worden, maar verloor van Ralph Nader.