Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jean Franklemon
Jan Pieter Karel 'Jean' Franklemon (Vinkem 10 september 1917 - Oost-Duitsland 1977) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog dat mee het twintigste treinkonvooi aanviel.[1][2]
Levensloop
Jean Franklemon had een Franstalige vader en Nederlandstalige moeder en was perfect tweetalig. Hij studeerde 2 aan het atheneum van Ukkel en nadien in Sint-Gillis. Hij schreef zich nadien in voor de opleiding Wiskunde aan de Unvesité libre de Bruxelles maar geef deze studie al gauw op en wordt lid van het rondreizend theatergezelschap "les comédiens routiers". Hij klust tevens bij als kelner.
Franklemon was overtuigd communist en vocht tijdens de Spaanse Burgeroorlog bij de Internationale Brigades. Bij zijn terugkeer schreef hij zich in aan de École nationale supérieure des arts visuels. Hij begaf zich nadien in culturele kringen zoals rond schilder Marcel Hastir.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vluchtten de Franklemons naar Frankrijk maar na enkele maanden keerden ze terug naar Brussel. Het gezin ving hier een Joods kind op waarvan de ouders waren gedeporteerd.
Tijdens de oorlog bleef Franklemon door België rondreizen met zijn theatergezelschap dat zowel klassieke als moderne stukken speelde. Franklemon zorgde ook voor muzikale begeleiding.
Franklemon werd lid van het verzet en werd door zijn oud-klasgenoot aan het atheneum Youra Livchitz en Robert Maistriau een van de drie verzetslieden die het twintigste treinkonvooi aanvielen waardoor verschillende Joodse gevangenen definitief konden ontsnappen. Franklemon zelf bleef toen de trein gestopt was wel in het struikgewas zitten.
Op 4 augustus 1943 werd hij gearresteerd en opgesloten in het Fort van Breendonk, waar hij in dezelfde kamer als Robert Maistriau werd opgesloten. Op 15 maart 1944 werd hij voor de aanval op het konvooi veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf. Hij bleef tot 8 april 1944 opgesloten in de gevangenis van Sint-Gillis en werd dan als Nacht und Nebel-gevangene gedeporteerd naar het concentratiekamp van Sonnenburg en overleefde nadien een dodenmars.
Na de oorlog verhuisde Franklemon naar de communistische Duitse Democratische Republiek waar hij muzikant werd in een filharmonisch orkest.
| Bronnen, noten en/of referenties
|