Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Janus (mythologie)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Janus was de Romeinse god van begin en einde. Hij is een van de oudste Romeinse goden en behoort tot de oorspronkelijke Romeinse mythologie. Hij is een puur Romeinse god en heeft geen equivalent in de Griekse mythologie. Zijn cultus was zeer bekend in Rome, maar kwam ook voor in sommige Romeinse kolonies, zoals Dalmatië aan de Adriatische Zee.

Janus (Latijn: Ianus) is een van de meest unieke en veelzijdige goden in de Romeinse mythologie. Hij wordt traditioneel afgebeeld met twee gezichten, wat symboliseert dat hij gelijktijdig naar het verleden en de toekomst kan kijken. Dit tweezijdige aspect van Janus vertegenwoordigt de goddelijkheid over deuren, poorten, begin en eind, en overgangsperiodes.

Oorsprong en cultus

Janus is een oude godheid die teruggaat tot de vroege geschiedenis van Rome. Oorspronkelijk was Janus een licht- en zonnegod, een mannelijke tegenhanger van Jana of Diana. Geleidelijk werd hij de god van alle oorsprongen, van begin en einde, van in- en uitgangen, van deuren en poorten, de vader van alle dingen (inclusief bronnen) en van alle goden. Zijn naam behoort tot dezelfde woordfamilie als ianua, het Latijnse woord voor ’deur’ en ianus voor een niet afgesloten boogdoorgang. De maand januari is ook naar hem vernoemd. Alle kalenderdata die een begin symboliseerden (de zogenaamde kalendae) waren aan hem gewijd. Het hoogfeest van Janus, het Agonium, werd gevierd op 9 januari van de Romeinse kalender.

Zijn cultus stond centraal in de Romeinse religie, vooral in tijden van overgang en verandering.

Symboliek

Janus’ twee gezichten zijn misschien wel zijn meest iconische kenmerk. Deze representeren het vermogen om naar zowel het verleden als de toekomst te kijken, wat hem tot een passende god maakt voor overgangsperiodes en nieuwe beginnen. Hij wordt vaak gezien met sleutels, symbolen van zijn rol als bewaker van doorgangen en poorten.

Functies en verantwoordelijkheden

Janus had verschillende verantwoordelijkheden binnen de Romeinse mythologie:

  • Poorten en deuren: Hij was de beschermer van alle doorgangen en ingangen, zowel fysiek als metaforisch.
  • Beginnen en einden: Janus was de god van alle soorten beginnen, van het opkomen van de zon tot het begin van oorlogen en vrede.
  • Overgangen: Elke belangrijke overgang in het leven, zoals de geboorte, het volwassen worden, en zelfs de dood, viel onder Janus’ invloed.

Verering en rituelen

In de Romeinse religie was Janus een centrale figuur in verschillende rituelen en ceremonies. Bij aanvang van elke ceremonie werden offers aan hem gebracht, waarbij hij werd aangeroepen om voorspoed en bescherming te bieden. Een bijzonder gebruik was de Janus-tempel in Rome, waarvan de deuren tijdens oorlogen open stonden en tijdens vrede gesloten waren, wat de toestand van het Romeinse Rijk symboliseerde.

rel=nofollow