Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jan Schurgers

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Jan Schurgers (Valkenburg, 5 januari 1946) is een schrijver uit Valkenburg. Hij bezocht de lagere en middelbare school (mulo) in zijn geboorteplaats Valkenburg. Vervolgens studeerde hij vanaf 1963 aan de kweekschool in Heerlen. Na het behalen van zijn hoofdakte moest hij in 1969 in militaire dienst. In 1970 kreeg hij een baan als onderwijzer aan de lagere school in Klimmen.

Werk

  • Zijn debuut als schrijver maakte hij in 1971 met een artikelreeks over de twee jaar eerder overleden in Valkenburg woonachtige schrijver Jan Hanlo. Aan het speciale Jan Hanlo-nummer van het literaire tijdschrift Bzzlletin droeg hij in 1984 het artikel “Jan Hanlo’s Ierse reis” bij. Ook schreef hij in de loop van de jaren regelmatig over het werk van Hanlo, zoals in het kwartaalmagazine Geulrand, het Land van Valkenburg en Heuvelland Aktueel.
  • Van 1983 tot en met 1993 behoorde Jan Schurgers tot de redactie van het in die jaren in Valkenburg aan de Geul verschijnende kwartaalblad Geulrand. Hij droeg aan vrijwel alle nummers meerdere artikelen bij, meestal handelend over cultuur en sport. Over kunstenaars uit het Geuldalgebied leverde hij in 2000 een bijdrage aan het jubileumjaarboek van de Stichting Historische en Heemkundige Studies in en rond het Geuldal. Ook schreef hij de tekst voor brochures bij tentoonstellingen van onder anderen Lei Molin, Charles Eyck, Henri Jonas, Jos Caelen en Fons Lemmens.
  • Zijn eerste prozawerk was de in 1986 verschenen novelle “de Ondergang”.
  • In 2002 de biografie “Misschien dat ik alleen ben: Ernst Wilhelm Lamberty”, over de uit Valkenburg afkomstige avonturier en wereldreiziger.
  • Kijk- en luisterboekje “Vallekeberg huère en zeen” en het naslagwerk “57 Limburgse beeldend kunstenaars”.
  • In het jaarboek 2007 van de Stichting Historische en Heemkundige Studies in en rond het Geuldal bevatte een bijdrage over de Valkenburgse bouwkundige Jos Luijten (1882-1964).
  • In het jaarboek 2008 van dezelfde stichting verscheen een onderzoek naar de activiteiten in Valkenburg van de architect Pierre J.H. Cuypers (1827-1921).
  • In augustus 2009 verscheen de roman “De ondoorgrondelijke wegen naar Popayán” bij uitgeverij Aspekt in Soesterberg.
  • Sinds 2010 werkt Jan Schurgers mee aan het kwartaalblad "Kijk op Valkenburg" dat in een oplage van 10.000 exemplaren gratis verspreid wordt in Valkenburg aan de Geul. Hij zorgt hierin vooral voor korte bijdragen op cultureel en kunstzinnig vlak en voor korte, informatieve historische schetsjes.
  • In 2012, roman "de Afzijdige"
  • In het jaarboek 2012 van de Stichting Historische en Heemkundige Studies in en rond het Geuldal, een artikel over de Valkenburgse bouwkundige Alphons Prevoo.
  • Artikel over de historie van de Valkenburgse voetbalclubs in het jaarboek van de Stichting Historische en Heemkundige Studies in en rond het Geuldal.

Onderscheidingen

In mei 2015 ontving hij de Zilveren Meibok, die jaarlijks wordt uitgereikt aan iemand die zich over een lange periode verdienstelijk heeft gemaakt als promotor op het gebied van kunst en cultuur in Valkenburg.

Externe link