Jacques Hulsbosch

Jacobus 'Jacques' Hulsbosch (Hamont 15 oktober 1891 - 1945) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.

Levensloop

Hulsbosch werd als dienstplichtige opgeroepen op 15 december 1911, zo'n 2 jaar later was zijn dienstplicht voorbij, maar quuasi onmiddellijk brak de Eerste Wereldoorlog uit waarop hij weer werd gemobiliseerd. Hij was heel de oorlog actief en zwaaide pas in 1919 opnieuw af, ongedeerd m.u.v. beperkte ongemakken na een aanval met mosterdgas.

Voor zijn verdiensten werd hij gedecoreerd met acht frontstrepen en de Vuurkaart 1914–1918 met de vermeldingen: acht frontstrepen, het oorlogskruis met twee palmen, de zegemedaille en de oorlogsherinneringsmedaille 1914–1918.

Waarschijnlijk heeft de oorlog hem levenslange anti-Duitse gevoelens bezorgd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog weigerde hij nog zijn lidkaart als landbouwer te betalen. Hij ontving op 15 april 1942 kwam een aanmaning van Dr. Schramm, Verwaltungschef, Oberkriegsverwaltungsrat, Feldkommandantur 681, om de lidkaart binnen de drie dagen te betalen op straffe van een zware boete.

Hulsbosch schreef in januari 1942 een nota waarin hij schreef dat hem alle zaaigoed werd geweigerd en dat hij bij de oorlogsburgmeester moest komen omdat hij zijn stalkaart niet betaalde, en waarin werd gedreigd dat zijn vee zou worden aangeslagen. Hij ontving ook geen meststof meer en werd toch gedongen een oorlogstaks te betalen. Telkens hij controle kreeg werd getracht hem te overhalen voor de Duitsers te beginnen werken.

Hij bleef weerspannig en op 22 mei 1942 werd een proces-verbaal opgesteld omdat hij zijn volledige melkproductie niet ter beschikking stelde, in het bezit was van 6,5 kg melkroom, zijn veestapel niet nauwkeurig had aangegeven en zelf aanpassingen had gemaakt aan zijn stalkaart.

Op 8 september 1943 werd hij door de Rechtbank in Hasselt veroordeeld tot een boete van 3.300 frank, in beroep werd dit vonnis bekrachtigd.

Verzet

Hulsbosch wilde bij het begin van de Tweede Wereldoorlog terug toetreden tot het leger maar dit idee werd door zijn echtgenote uit zijn hoofd gepraat.

Wel werd hij op 20 april lokaal leider van het verzet, waarbij hij vooral bezig was met het inwinnen van inlichtingen. Om zeker te zijn dat hij niet loslippig zou worden koos hij er ook voor om een alcohol meer te drinken.

Als lid van het Geheim Leger heeft hij in het begin van de oorlog drie Franse krijgsgevangenen die ontsnapt waren uit Duitse gevangenissen, op afzonderlijke tijdstippen, onderdak verleend. Nadat ze een valse identiteitskaart hadden gekregen bracht hij hen naar het treinstation van Sint-Huibrechts-Lille.

In mei 1944 verborg hij een geheime zender die bemand werd door 'Bob' en 'Jacky' twee radio-operatoren die bij het uitbreken van de oorlog naar Engeland waren uitgeweken en terug boven België werden gedropt in Fumal (en die vermoedelijk werkten voor de SOE).

Op 1 juli 1944 werden Bob en Jacky opgepakt, even later omsingelde de Gestapo vergezeld van een dertigtal Duitsers de woning van Hulsbosch. Hij wed gearresteerd en zowel de geheime zender als wapens werden ontdekt. Diezelfde nacht werden ook nog een tiental andere verzetslieden opgepakt.

Hij werd overgebracht naar de gevangenis van Hasselt gevoerd, na een week van ondervragingen en mishandeling werd hij ovegebracht naar Leopoldsburg waar bij grondwerken moest uitvoeren. Eind juli 1944 werd hij overgebracht naar het Fort van Breendonk. Begin augustus 1944 werd hij gedeporteerd naar het concentratiekamp van Buchenwald waar hij op 10 augustus 1944 aankwam en gevangenisnummer 76.104 kreeg. Op 24 augustus werd hij overgeplaatst naar een bijkamp in Blankenburg waar hij vermoedelijk moest werken in steengroeven. Volgens Pier Smids, schoonbroer en medegevangene, moest hij toen hij te zwak werd latrines kuisen.

Mogelijk werd Hulsbosch op april 1945 naar Mittelbau-Dora gevoerd, maar dit is niet zeker, enkel is duidelijk dat hij in deze periode verdween en dat zijn verdere lot onbekend is.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties