Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jacob Visbeen
Jacob (Jaap) Visbeen (Nieuwe Tonge, 24 september 1915 – Walcheren, 23 november 1944) was een Nederlands militair die omkwam tijdens de Bevrijding van Nederland.
Jaap Visbeen was de zoon van Arie Visbeen en Marie Visbeen-van Alphen en groeide op in Nieuwe Tonge. Voor zijn militaire dienstplicht kwam hij in 1934 bij de cavalerie in Den Haag. Daarna volgde hij in Apeldoorn de opleiding bij de Marechaussee te paard. Visbeen werd in Axel geplaatst, waar hij onder meer zich bezig hield met het opsporen van smokkelaars. Daar was hij toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak.
Engeland
Via België en Noord-Frankrijk ging hij naar Engeland, en via het Rode Kruis zond hij bericht aan zijn ouders dat hij veilig in Engeland was aangekomen. Daar sloot hij zich aan bij de voorloper van de Prinses Irene Brigade en kreeg hij een parachutisten-opleiding waarna hij werd ingedeeld bij de parachutistencompagnie "Noothoven van Goor", de para-compagnie van de Irene Brigade die onder leiding stond van majoor A.A. Paessens. Visbeen kreeg ook les in het demonteren van mijnen. Bij een van zijn sprongen raakte hij gewond aan zijn schouder. Hij lag maandenlang in een ziekenhuis in Liverpool, en kon vandaar geen berichten naar zijn ouders sturen.
Na de ontbinding van de parachutistencompagnie werd hij als infanterist ingedeeld bij Gevechtsgroep I, die ook onder Paessens opereerde.
Walcheren
In 1944 kwam sergeant Visbeen met Gevechtsgroep I van de Irene Brigade op Walcheren terecht. Het was zijn opdracht met enkele collega's mijnen op te zoeken en onschadelijk te maken. Langs het Kanaal door Walcheren liep een jaagpad, dat een droge verbinding naar Vlissingen vormde, want grote delen van Walcheren stonden onder water. Ze moesten er dus voor zorgen dat het jaagpad veilig werd. Visbeen kwam bij West-Souburg om het leven toen er een grote ontploffing van gevonden mijnen plaats vond.
Hij kreeg aan het Molenwater bij de Centrale Opleidingsschool voor Administratief Kader (COAK) een tijdelijk graf met een houten kruis en werd later herbegraven op de Gemeentelijke Begraafplaats in Middelburg.
| Bronnen, noten en/of referenties |