Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Islamitische Beweging van Oezbekistan
| Islamitische Beweging van Oezbekistan | ||
| De vlag van de beweging | ||
| De vlag van de beweging | ||
| Oprichting | 1998 | |
| Actief in gebieden | Centraal-Azië | |
| Leider | Usman Ghazi | |
| Ideologie | Moslimfundamentalisme | |
| Doelstelling | Omverwerpen van de seculiere regering in Oezbekistan en het stichten van een islamitische staat met sharia-wetgeving | |
| Status | De beweging wordt als een terroristische organisatie beschouwd door o.a.: Oezbekistan, Canada, China, de Europese Unie, Pakistan, Rusland en de Verenigde Staten | |
| Methoden | Terreur, (auto)bomaanslagen, zelfmoordaanslagen, guerrillastrijd, moord | |
| Financiering | Financiering door Al-Qaida en IS; donaties van Turkse liefdadigheidsinstellingen en Oezbeken in de diaspora; opiumhandel[1] | |
De Islamitische Beweging van Oezbekistan, Oezbeeks: O'zbekiston Islomiy Harakati, is een islamitische militante groepering gevormd in 1998 door Tahir Yuldashev en voormalige Sovjet-parachutist Juma Namangani. Beiden waren Oezbeken uit de Ferganavallei. Het oorspronkelijke doel was om het seculiere regime van de Oezbeekse president Islam Karimov omver te werpen en een islamitische staat te creëren met sharia-wetgeving. In de daaropvolgende jaren vormde de organisatie zich om tot een bondgenoot van Al Qaida en de Taliban. Ook heeft de beweging steun betuigd aan de Islamitische Staat in Irak en de Levant.[1]
Op 16 februari 1999 werden bij een mislukte poging om president Karimov te vermoorden zes autobommen tot ontploffing gebracht in Tasjkent. Een jaar later viel de beweging het zuiden van Oezbekistan binnen en drong door tot ongeveer 100 kilometer van Tasjkent voordat zij teruggedreven werd door het Oezbeekse leger. Sinds het begin van de operatie Enduring Freedom heeft de beweging samen met de Taliban en al-Qaida aanvallen uitgevoerd op NAVO-troepen in Afghanistan en Pakistaanse regeringstroepen in Waziristan.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|