Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Irina Lankova
Irina Lankova (Michurinsk, Rusland, 11 september 1977) is een Belgisch/Russische concertpianiste.
Vroege leven
Irina Lankova werd geboren in een ingenieursfamilie[1] en begon op zevenjarige leeftijd piano te spelen.[2] Ze studeerde af met de hoogste onderscheiding aan het Gnessin State Musical College in Moskou bij Irina Temchenko, en studeerde ook bij Lev Naumov en Vladimir Tropp.[3]
In 1996 verhuisde ze naar Brussel om verder te studeren aan het Koninklijk Conservatorium Brussel bij [Evgeny Mogilevsky]]. Aan het einde van haar eerste jaar aan het conservatorium ontving ze de 'Premier Prix' voor piano met het hoogste onderscheid en behaalde ze achtereenvolgens Diplômes Supérieurs voor piano, kamermuziek, Muziektheorie, muziekpedagogiek en studeerde dirigeren.[2] Verder ontving ze persoonlijke muzikale begeleiding van Vladimir Ashkenazy.
Professionele carrière
Internationale critici beschrijven Irina Lankova als een pianiste met 'echt poëtische aanraking' en 'oneindig kleurenpalet'.[4] In 2008 werd Irina Lankova uitgenodigd om lid te worden van de wereldwijde piano-elite 'Steinway Artists'.[5]
Irina Lankova staat bekend om haar 'zeer persoonlijke en gevoelige' interpretaties en opnames, maar ook voor haar innovatieve projecten zoals 'Piano Unveiled' en 'Goldberg Mirrors'.[6]
Irina Lankova treedt op in de meeste prestigieuze concertzalen zoals Wigmore Hall in Londen, Salle Gaveau in Parijs, Flagey, Muziekkapel Koningin Elisabeth en de Munt in Brussel, Cidades das Artes in Rio en in St. Martin-in-the-Fields in Londen.[2] Ze is uitgenodigd om te spelen op vele internationale festivals: Piano Folies Touquet, Académie d'Été de Nice, Sagra Musicale Umbria, Schiermonnikoog Kamermuziekefestival, Festival de Wallonie, Brussels Summer Festival, Fortissimo d'Orleans, Berlin Summer Festival etc.
Haar albums gewijd aan Rachmaninoff, Scriabin, Chopin en Schubert zijn door critici zeer geprezen vanwege hun 'grote gevoeligheid' (Pianiste), 'zeer persoonlijk verhaal' (La Libre Belgique) en 'dwingende autoriteit' (The Independent).[7]
Gepassioneerd door kamermuziekrepertoire treedt Irina Lankova op met vele grote artiesten, waaronder Tatiana Samouil, Frank Braley, Michael Guttman, Lorenzo Gatto, Michel Lethiec, Philippe Graffin, Jeroen Reuling, Pascal Moraguès, Marie Hallynck en anderen.
Geïnspireerd door andere kunstvormen en altijd op zoek naar nieuwe manieren om de klassieke muziek te presenteren, ontwikkelt Irina Lankova innovatieve projecten. Na het succes van haar ' Goldberg Mirrors' die voor het eerst plaatsvond in de St. Michel & Gudule-kathedraal in Brussel in 2014[8] en in 2015 werd gereproduceerd in de Französischer Dom in Berlijn, blijft ze werken aan het meesterwerk van Bach en zal ze haar nieuwe presenteren originele samenwerking in maart 2020.
Irina Lankova wil meer met haar publiek communiceren en lanceert in 2016 'Piano Unveiled',[9] een informeel concert, verrijkt met haar persoonlijke opmerkingen en bestemd voor verschillende doelgroepen. Het concept kent een groot succes, ook op internet in een vorm van korte series. Het YouTube-kanaal van de kunstenaar telt meer dan een miljoen views.[10]
Irina Lankova is ook een concertproducent en artistiek leider van het internationale muziekfestival Max van der Linden in België.
Privéleven
Irina Lankova is getrouwd met een Belgische architect en heeft twee kinderen (*2007 en *2009). Ze heeft een jongere broer (*1985).[1] Ze woont in België ( Brabant Wallon ).[11]
Discografie
- Sergei Rachmaninov , Franz Liszt (2004, CD): Rachmaninov Preludes Op. 23 , Liszt Rapsodie nr. 2 met cadans door Rachmaninov
- Alexander Scriabin (2006, CD): Sonates No. 2 & No. 9 , Pieces Op. 32, Op. 57
- Frédéric Chopin (2008, CD): Sonata nr. 3 , Ballade nr. 1 , Scherzo nr. 2 , Nocturnes
- Franz Schubert (2013, CD Indésens): Drei Klavierstücke D. 946 , Piano Sonata D. 959 , Impromptu D. 899 No. 3
- “Caprice” (2015, CD Indésens): Fritz Kreisler (Caprice Viennois, Praeludium and Allegro, Liebesleid, Liebesfreud, Schön Rosmarin), Camille Saint-Saëns (Introduction and Rondo Capriccioso), Georges Bizet (Carmen, Fantaisie de concert Op. 25), Niccolo Paganini/Mario Pilati (Capriccio No. 24), Pyotr Ilyich Tchaikovsky (Meditation in D minor, Scherzo in C minor, Melodie in E flat major). With violinist Tatiana Samouil
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|