Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Internationale Maritieme Organisatie
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
De Internationale Maritieme Organisatie (International Maritime Organization, IMO) is een in Londen zetelende organisatie die op internationaal niveau afspraken tussen de deelnemende lidstaten bewerkstelligt om zodoende de scheepvaart zo veilig en milieuvriendelijk mogelijk te maken. De IMO is een gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties en werd in 1948 opgericht en in 1958 ingesteld. Het hoogste orgaan van de organisatie is de Algemene vergadering waarin alle 116 leden zitting hebben.
Geschiedenis
Na de ramp met de Titanic kwam de roep om een internationale organisatie om de regelgeving te stroomlijnen. Tot dan toe had ieder land haar eigen wetgeving met betrekking tot ontwerpen, bouwen en uitrusten van schepen. Het zou echter duren tot de oprichting van de Verenigde Naties voor het zover kwam. In 1948 werd op een internationale conferentie in Genève de Inter-Governmental Maritime Consultative Organization (IMCO) formeel opgericht. Het werd echter pas enkele maanden na het aannemen van OILPOL 54 actief. In 1958 werd de nieuwe conventie van kracht en kon de organisatie met haar werk beginnen. Het bezat geen rechtspersoonlijkheid en had een consulterende functie. De eerste grote actie was het tot stand brengen van een nieuwe van SOLAS (Safety Of Life At Sea). Door de jaren heen is SOLAS gewijzigd, aangepast aan de moderne inzichten en de nieuwe mogelijkheden van de techniek.
Het ongeluk met de tanker Torrey Canyon op 18 maart 1967, waarbij 119.000 ton Kuwait crude (ruwe aardolie) in het water kwam, zette het vervuilingsprobleem hoog op de agenda. De genomen maatregelen richtten zich echter niet op het voorkomen van rampen, maar op het verminderen van operationele vervuiling. Een en ander resulteerde in 1973 in de International Convention for the Prevention of Pollution from Ships (MARPOL), die in 1978 omgezet werd in het MARPOL 73/78 protocol. In 2008 is een herziene Annex VI van kracht geworden, dat limieten stelt aan de uitstoot van stikstofoxiden en zwaveloxiden en de opzettelijke uitstoot van ozon-afbrekende stoffen verbied. Daarnaast werden ook conventies opgesteld die de schadevergoeding bij ongevallen aan slachtoffers regelden. Het ongeval met de Torrey Canyon was ook de aanzet om zich om te vormen tot IMO, International Maritime Organization, een organisatie met rechtspersoonlijkheid. Dit vond plaats in 1982.
Veiligheid op zee wordt ook voor een groot deel bepaald door de mogelijkheden om te communiceren. De opzet van de International Mobile Satellite Organization (IMSO), in de jaren zeventig maakte de communicatie via radio en marifoon mogelijk. In 1992 werd de volgende stap gezet met GMDSS, het Global Maritime Distress and Safety System, dat er voor zorgt dat in noodgevallen een baken automatisch begint met het uitzenden van noodsignalen, die direct door satellieten gelokaliseerd worden.
IMO heeft de laatste tijd na de terroristische acties in de VS in 2001 de aandacht voor een groot deel gericht op het terrorisme. Resultaat hiervan is de International Ship and Port Facility Security Code, waarbij allerlei regels gedefinieerd zijn die in de havens uitgevoerd moeten worden om terrorisme, maar ook bijvoorbeeld mensensmokkel te voorkomen.
Buitenstaanders kennen IMO via het IMO nummer, dat elk zeegaand schip boven een bepaalde maat voert.
Organisatie
Het hoogste orgaan van de organisatie is de Algemene vergadering waarin alle 116 leden zitting hebben. De Algemene vergadering komt eens in de twee jaar bijeen en is verantwoordelijk voor het goedkeuren van het programma en het vaststellen van het budget. Als het nodig is kan er ook een buitengewone vergadering bijeengeroepen worden. Verder kiest de Algemene vergadering ook de leden van de Raad. De Raad, bestaande uit 40 leden, is verantwoordelijk voor het werk van de organisatie. Zij voeren het werk uit van de Algemene vergadering, behalve het adviseren van overheden. Naast de Algemene vergadering en de Raad zijn er nog een vijftal commissies: Maritime Safety Committee, Marine Environment Protection Committee, Legal Committee, Technical Co-operation Committee en het Facilitation Committee. Verder zijn er nog subcommissies die de commissies ondersteunen met hun werkzaamheden.
Ontwikkelen van regelgeving
Vaak wordt het specialistische werk door de commissies uitbesteed aan de subcommissies die een concept-resolutie opstellen. Dit wordt voorgesteld aan de commissies en de Algemene vergadering die er wijzigingen in kunnen aanbrengen. Als tussen de landen een akkoord is bereikt liggen de data en voorwaarden van aanvaarding vast. Landen kunnen daarna tot een bepaalde datum bezwaar uiten; als het benodigde aantal, dat vooraf vastgesteld is niet behaald wordt, wordt de wet- of regelgeving ingevoerd. Vervolgens moet de conventie verplicht opgenomen worden in de wetgeving van de aangesloten landen.
Conventies en codes
Onderstaand een aantal van de IMO-verdragen
Maritieme veiligheid
- Internationaal Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee (International Convention for the Safety of Life at Sea, SOLAS);
- Internationaal Verdrag betreffende de normen voor zeevarenden inzake opleiding, diplomering en wachtdienst (International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers, STCW);
- Verdrag inzake de Internationale Bepalingen ter voorkoming van aanvaringen op zee, BVA (Convention on the International Regulations for Preventing Collisions at Sea, COLREG);
- Internationaal Verdrag betreffende de uitwatering van schepen of uitwateringsverdrag (International Convention on Load Lines, LL);
- Internationaal Verdrag inzake opsporing en redding op zee (International Convention on Maritime Search and Rescue, SAR);
- Verdrag tot bestrijding van wederrechtelijke gedragingen gericht tegen de veiligheid van de zeevaart (Convention for the Suppression of Unlawful Acts Against the Safety of Maritime Navigation, SUA);
- Internationale overeenkomst voor veilige containers (International Convention for Safe Containers, CSC);
- Verdrag inzake de Internationale Organisatie voor Mobiele Satellieten (Convention on the International Maritime Satellite Organization, IMSO C);
- Internationaal Verdrag van Torremolinos voor de beveiliging van vissersvaartuigen (The Torremolinos International Convention for the Safety of Fishing Vessels, SFV);
- STCW-F (International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Fishing Vessel Personnel, STCW-F);
- Special Trade Passenger Ships Agreement, STP.
Vervuiling van het zeemilieu
- Internationaal Verdrag ter voorkoming van verontreiniging van de zee door olie (International Convention for the Prevention of Pollution From Ships, 1973 as modified by the Protocol of 1978, Marpol 73/78);
- Internationaal Verdrag inzake optreden in volle zee bij ongevallen die verontreiniging door olie kunnen veroorzaken (International Convention Relating to Intervention on the High Seas in Cases of Oil Pollution Casualties, INTERVENTION);
- Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen (Convention on the Prevention of Marine Pollution by Dumping of Wastes and Other Matter, LC);
- Internationaal Verdrag inzake de voorbereiding op, de bestrijding van en de samenwerking bij olieverontreiniging (International Convention on Oil Pollution Preparedness, Response and Co-operation, OPRC);
- Internationaal Verdrag inzake de beperking van schadelijke aangroeiwerende verfsystemen op schepen, (International Convention on the Control of Harmful Anti-fouling Systems on Ships, AFS);
- Internationaal Verdrag voor de controle en het beheer van ballastwater en sedimenten van schepen (International Convention for the Control and Management of Ships' Ballast Water and Sediments, BWM);
- Internationaal Verdrag van Hongkong voor het veilig en milieuvriendelijk recyclen van schepen (The Hong Kong International Convention for the Safe and Environmentally Sound Recycling of Ships, SRC).
- Protocol inzake de voorbereiding op, de bestrijding van en de samenwerking bij voorvallen van verontreiniging door gevaarlijke en schadelijke stoffen (Protocol on Preparedness, Response and Co-operation to pollution Incidents by Hazardous and Noxious Substances, OPRC-HNS Protocol).
Aansprakelijkheid en compensatie
- Internationaal Verdrag inzake de wettelijke aansprakelijkheid voor schade door verontreiniging door olie (International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, CLC);
- Internationaal Verdrag betreffende de instelling van een Internationaal Fonds voor vergoeding van schade door verontreiniging door olie (Protocol to the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, FUND);
- Overeenkomst inzake de wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van het zeevervoer van nucleaire stoffen (Convention relating to Civil Liability in the Field of Maritime Carriage of Nuclear Material, NUCLEAR);
- Verdrag van Athene inzake het vervoer van passagiers en hun bagage over zee (Athens Convention relating to the Carriage of Passengers and their Luggage by Sea, PAL);
- Verdrag inzake beperking van aansprakelijkheid voor maritieme vorderingen (Convention on Limitation of Liability for Maritime Claims, LLMC);
- Internationaal Verdrag inzake aansprakelijkheid en vergoeding voor schade in verband met het vervoer over zee van gevaarlijke en schadelijke stoffen (International Convention on Liability and Compensation for Damage in Connection with the Carriage of Hazardous and Noxious Substances by Sea, HNS);
- Internationaal verdrag inzake de wettelijke aansprakelijkheid voor schade door verontreiniging door bunkerolie (International Convention on Civil Liability for Bunker Oil Pollution Damage, BUNKER);
- Internationaal Verdrag van Nairobi inzake het opruimen van wrakken (Nairobi International Convention on the Removal of Wrecks, WRC).
Overige
- Internationaal Verdrag betreffende de meting van schepen of scheepsmetingsverdrag (International Convention on Tonnage Measurement of Ships, TMC);
- Verdrag inzake het vergemakkelijken van het internationale verkeer ter zee (Convention on Facilitation of International Maritime Traffic, FAL);
- Internationaal Verdrag inzake hulpverlening (International Convention on Salvage, SALVAGE).
Externe link
|
| Verenigde Naties: gespecialiseerde organisaties |
|---|
|
IAEA · ICAO · IFAD · ILO · IMO · ITU · FAO · UNAIDS · UNESCO · UNICEF · UNIDO · UPU · Wereldbank · WHO · WIPO · WMO |