Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ida Sterno
| Ida Sterno | ||
| Algemene informatie | ||
| Bijnaam | Mademoiselle Jeanne | |
| Geboren | 1902, Roemenië, Boekarest | |
| Overleden | 14 mei 1964 | |
| Beroep | Sociaal werker | |
| Overige informatie | ||
| Religie | Joods | |
Ida Sterno (Boekarest, 1902 – Brussel, 14 mei 1964) was een sociaal werker van Joods Roemeense afkomst en lid van het Belgisch verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was actief betrokken bij het in veiligheid brengen van Belgisch Joodse kinderen.
Biografie
In 1914 verhuisde Ida Sterno naar België.[1]
Zij werkte als sociaal werkster en hielp kinderen van vluchtelingen uit de Spaanse Burgeroorlog.[1]
Zij werkte enige tijd in een firma voor gas en elektriciteit bij Charlerloi. In de Tweede Wereldoorlog was zij lid van de Joodsche Verdedigingscomiteit (JVC). Zij had de codenaam „Jeanne”.[1] Nadat de nazi’s een school hadden doorzocht op Joodse kinderen, huurde de lerares Andree Geulen onder een valse naam een appartement en deelde dit met Ida Sterno.[2]
Samen met Yvonne Jospa en Maurice Heiber stelde ze een actieplan op om Belgisch Joodse kinderen te redden van het naziregime. De kinderen doken onder bij niet-Joodse families en instanties. Alles werd bijgehouden in een versleuteld systeem met meerdere schriftjes. In 1942 werd ze het hoofd van de plaatsingsdienst.[3] Ook rekruteerde ze de niet-Joodse Andrée Geulen die de Joodse kinderen naar hun schuilplaatsen begeleidde.[4]
Op 31 mei 1944 werd ze gearresteerd en vier maanden vastgezet in de Dossinkazerne.[3] Ondanks de vele ondervragingen, liet ze niks los over de organisatie en de locaties van de kinderen.[5] Dankzij de bevrijding door de geallieerden, ontkwam ze aan deportatie. Eind 1944 werd het JVC omgevormd tot de Aide aux Israélites Victimes de la Guerre (AIVG).
Ze bleef in contact met de kinderen tot haar dood in 1964. Ze overleed aan een hartaanval op 14 mei 1964.[6]
Referenties
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Mordecai Paldiel, Saving One’s Own: Jewish Rescuers During the Holocaust, p. 309. op google books
- º (en) Andree Geulen Herscovici https://www.yadvashem.org/yv/pdf-drupal/en/education/jewish_world/righteous-4.pdf
- ↑ 3,0 3,1 (nl) Dorien Styven, ’Populaire mythevorming rond het Joods Verdedigingscomité’, Les Cahiers de la Mémoire Contemporaine
- º (nl) Corthals, Michèle. ANDRÉE GEULEN-HERSCOVICI Geraadpleegd op 5 april 2021
- º (en) Ida Sterno. Eyewitness account by Ida Sterno of her experiences of hiding Jewish children in Belgium (1957) Geraadpleegd op 5 april 2021
- º (en) "Ida Sterno Who Rescued Children from Nazis Dies in Brussels", 15/5/1964. Geraadpleegd op 5 april 2021.