Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Iaa-architecten
IAA Architecten staat voor Ingenieurs en Architecten Associatie en is een architectenbureau met vestigingen in Enschede en Amsterdam.
Geschiedenis
De geschiedenis van IAA Architecten staat hieronder in verschillende perioden beschreven.
Sluijmer
IAA Architecten is ontstaan uit een samengaan op 1 juli 1968 van het architectenbureau Sluijmer en het technisch adviesbureau Sassen, beide gevestigd in Enschede.
Het bureau Sluijmer is voortgekomen uit het éénmansbureau van architect Johannes Sluijmer, dat opgericht werd met diens eerste aanbesteding in Aalten op 8 mei 1919. Johannes Sluijmer kreeg hierna een aantal kleine en grotere opdrachten. Zijn eerste ontwerpen zijn woonhuizen, landhuizen, winkels, scholen, cafés en fabrieksuitbreidingen, dit alles in en rondom Enschede. In 1920 ontwerpt hij zijn eerste kerk, in een neogotische stijl. In de jaren erna volgen vele ontwerpen voor rooms-katholieke kerken, pastorieën en scholen. In de vooroorlogse tijd werd er ook gewerkt aan het toenmalige St. Jozefziekenhuis, waaraan meerdere uitbreidingen en samenwerkingen uiteindelijk zouden leiden tot het Medisch Spectrum Twente.
In de oorlog was er in beperkte mate werk, dat zich door de oorlogsschade vooral toespitste op restauratie en reconstructie. Na de oorlog kreeg Sluijmer opdrachten voor de nieuwbouw van politiebureaus, ziekenhuizen, fabrieken, bedrijven en particuliere woningen. Johannes’ zoon Hans, in 1945 aan de studie Bouwkunde in Delft begonnen, tekende steeds mee aan de opgaven van zijn vader. Samen onderhielden ze de contacten met de opdrachtgever, en fungeerden ze als bouwmeester. In het bisdom Utrecht werden soms vijf kerken tegelijkertijd ontworpen en gebouwd.
In den beginne hield Sluijmer sr. zich streng aan de neogotische principes van Granpré Moliére. Doch in de loop der tijd ontwikkelt Sluymer een eigen idioom, en komt hij tot een nieuwe, regionale stijl die nog altijd het karakter van menig Twentse dorpskern mede bepaalt.
Sluijmer jr. maakt in 1967 een reis door Canada en Amerika, en bezoekt daarbij New York, Philadelphia, Boston en de wereldtentoonstelling in Montreal. In gesprekken met zijn broer, civiel ingenieur in Canada, ontwikkelt hij zijn gedachten over het multidisciplinaire karakter van de bouwpraktijk in de VS. Hij besluit eveneens een civiele afdeling binnen zijn architectenbureau te vestigen, zodat architectuur en constructie in één bureau verenigd zijn. Hans Sluymer zoekt hiertoe het contact met Boelen Arend Sassen, die reeds in dezelfde straat een constructie-adviesbedrijf voerde.
Sassen
De civiel ingenieur Sassen komt na zijn studie Weg- en Waterbouwkunde in Delft in 1951 te werken bij Adviesbureau Beltman in Enschede. Sassen begint in 1955 voor zichzelf. Het in zijn huis ingerichte kantoor krijgt velerlei opdrachten, voor zowel adviezen over bouwconstructies als voor het uittekenen ervan. Naast enkele tekenaars komt in 1958 civiel ingenieur Henk Fokkema in dienst, die kort daarna partner wordt.
Fusie
Eind 1967 voert Hans Sluijmer oriënterende gesprekken over samengaan met het civieltechnisch adviesbureau van Sassen, dat enkele straten verder kantoor hield. Deze gesprekken leiden in juli 1968 tot een fusie van de twee bedrijven. Sluymer jr. en Sassen & Fokkema participeren ieder met een derde deel in de nieuwe maatschap. Deze draagt de naam: Raadgevend Ingenieurs en Architecten Bureau Sluymer, Sassen, Fokkema (S.S.F.). Na de fusie telt het bureau 50 medewerkers, en is het gehuisvest aan het Van Loenshof te Enschede.
Nieuwe praktijk
Het nieuwe bureau S.S.F. ontvangt als nieuw bureau opdrachten die voorheen niet verkregen zouden zijn. Voorbeelden zijn de kantoren en magazijnen voor Wagener-Bouwmaterialen en het nieuw te bouwen crematorium in Usselo. Met de focus op constructie en civiele techniek dreigde de architectuurcomponent in het bureau ondergewaardeerd te raken, met slechts één architect aan het roer. Om de balans op het bureau optimaal te houden werd architect H. (Boy) Wendrich aangetrokken. Wendrich, ook afgestudeerd in Delft, treedt in 1969 aan als partner van het bureau, dat daarmee de naam wijzigt in Raadgevend Ingenieurs en Architektengroep S.S.F.W.
Door de kwaliteit van het werk, de inzet van het personeel en de regionale relaties, groeit het bureau uit het kantoor aan het Van Loenshof. Nieuwe huisvesting wordt gevonden aan de Kortenaerstraat, in de voormalige marechausseekazerne. In de loop van 1969 wordt een tekenzaal gebouwd tussen de villa en het voormalige cellenblok. Met het toevoegen van een adviseur voor technische installaties wordt het multidisciplinaire karakter verder benadrukt.
I/AA
Twee jaar later volgt een nieuwe personele uitbreiding. Bouwkundig ingenieur Henri Sophinus Meulenbelt was sinds 1963 junior-partner bij architectenbureau De bel en Meulenbelt in Nijverdal. In 1970 beëindigde Meulenbelt zijn partnerschap met De bel, die minder wilde gaan werken. Meulenbelt wordt aangetrokken door de maatschap in Enschede en treedt in 1971 toe. Omdat de naam S.S.F.W.M. te lang en complex zou worden, besluiten ze tot een nieuwe naam: de Ingenieurs/Architekten Associatie (I/AA). De Bel zou overigens, vanuit het kantoor in Nijverdal, nog tien jaar in loondienst bij I/AA werken.
In 1975 wordt een nieuwe vestiging in Almelo geopend, waar Meulenbelt directeur wordt. De gemeente Almelo verstrekt opdrachten, o.a. in de woningbouw. Omdat er te weinig ervaring met woningbouw was, werd de jonge Almelose architect A.G.M. Mensink aangesteld.
Jaren ’80 – ‘90
De recessie in de jaren 1980 brengt noodgedwongen ontslagen. Ook Hans Sluymer en Boelen Sassen besluiten, uit solidariteit, te stoppen. Fokkema, Wendrich en Meulenbelt gaan door met Mensink, die in 1982 maatschapslid werd.
De hoge leeftijd en de afnemende gezondheid van enkele partners leidde er toe dat in een korte tijd een generatie partners pensioneerde. Hierdoor dreigde er een gebrek aan leiding te ontstaan. Om dit op te vangen werd een samenwerking gezocht met het architectenbureau Cannegieter en Van Den Bos, dat toen juist alleen door Bart Van Den Bos gevoerd werd. Van Den Bos werd opgenomen in het bedrijf I/AA en versterkte daarmee de expertise op het gebied van gezondheidszorg. Het kantoor van Cannegieter en Van Den Bos wordt in gebruik genomen door de afdelingen constructie en installatietechniek, terwijl het kantoor aan de Kortenaerstraat bezet is door het bouwkundige personeel.
Architect Harry Klunder treedt toe tot de maatschap in 1994, het jaar dat Meulenbelt overlijdt.
Henk Gersen en Harry Abels werden respectievelijk 1990 en 1994 partner, en zijn dat tot op heden.
Ontwerpen
- nieuwbouw van het Medisch Spectrum Twente[1]
- Gemeentehuis Berkelland[2]
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|