Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Henri Blanckart
Henri Joseph Blanckart (Herzogenrath (Rijnprovincie), 16 december 1833 - Hasselt, 4 juni 1894), was een fotograaf in de Belgische provincie Limburg.[1]
Levensloop en carrière
Henri Blanckart, in 1833 geboren als zoon van een kleermaker, begon in de jaren 50 van de 19de eeuw als leerling bij fotograaf Alphonse Plumier te Brussel. Rond 1860 was hij als fotograaf werkzaam in Charleroi. In april 1863 vestigt Blanckart zich te Hasselt waar hij een fotostudio opent. Tijdens dezelfde periode wordt hij ook beroepsmatig actief te Sint-Truiden, eerst aan de Houtmarkt en dan aan de Zoutstraat. Zijn echtgenote Marie Elisabeth Hubar kwam uit St-Truiden. Daarna opende Blanckart nog een vestiging te Tongeren.
Blanckart maakte gefotografeerde visitekaartjes.
De vier opgroeiende zonen (Joseph, Hubert, Auguste en Celestin) [2] [3] van het echtpaar Blanckart-Hubar toonden belangstelling voor het vak van hun vader en zullen de stiel ook aanleren. Zoon Hubert Blanckart vestigt zich vanaf 1904 als fotograaf te Sint-Truiden en bouwt vanaf daar mee aan de familiale reputatie. Het Hasselts atelier van Henri Blanckart was achtereenvolgens op verschillende adressen gevestigd. Het was bekend ook buiten de provinciegrenzen. Heel wat lokale en bovenlokale bekendheden passeerden er in de loop der tijden voor de lens van één der Blanckarts. Vandaag nog gaan de Blanckart-foto’s door voor gedegen en artistiek verantwoord vakmanschap.[bron?]
Tegen het einde van Henri’s leven is het atelier gelegen aan de Havermarkt, van waaruit de ‘Studio Blanckart’, tot lang na zijn dood, door zijn zonen wordt voortgezet. Na het overlijden van zoon August Blanckart in 1952 wordt de studio overgenomen door zijn opvolgster Armande Verdingh. Zo wordt de zaak op dat adres nog voortgezet en dit tot begin jaren 70 van de 20e eeuw. De foto’s in gestileerde lijsten blijven over als stille getuigen van deze activiteit.
Literatuur
- Nicolaï Jean, De fotografendynastie Blanckart, in: Limburgse Bijdragen, Bundel 47, blz. 152-284, Hasselt, 2017, ISBN 9789090301648 D/2017/14.085/1
| Bronnen, noten en/of referenties
|
