Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hand geven
Iemand een hand geven oftewel handenschudden is in onder andere de westerse samenleving de gebruikelijke manier van een begroeting in algemene zin. Men biedt hierbij de ander de rechterhand aan en houdt elkaars hand kort vast, waarbij deze ook vaak geschud wordt. Dit gebruik heeft een oude oorsprong, die schijnt te zijn ontstaan toen men elkaar wilde laten 'voelen' dat men geen wapens in de hand had.
Handen schudden geschiedt in principe altijd met de rechterhand, tenzij een van de partijen dit niet kan, bijvoorbeeld door een verwonding of handicap. Handenschudden met de linkerhand is vrij ongebruikelijk en in sommige landen ook een faux pas. Reden is dat de linkerhand daar wordt of werd gebruikt om na het ontlasten de billen af te vegen en dus als 'onrein' geldt. In principe dienen wanten en handschoenen van te voren af te worden gedaan; men geeft elkaar de onbedekte 'naakte' hand. Verder getuigt het van hoffelijkheid er van te voren voor te zorgen dat de hand niet nat of vies is.
.jpg){kind=spacer}
In andere culturen en streken, bijvoorbeeld Rusland en Oost-Europa, is het echter gebruikelijk dat mannen elkaar begroeten met het geven van een kus. In de Bijbel vinden we ook de gedachte van begroeting in de gemeente door een kus. (1 Thess. 5:26 en 1 Petr. 5:14). De manier van begroeten kan in verschillende culturen, tijden en landen van elkaar verschillen.
In principe kan men, wanneer men elkaar vaak genoeg ziet, het handenschudden (of het zoenen) eveneens achterwege laten. In Nederland en West-Eupoa schudt men bijvoorbeeld de hand van verdere familie en vrienden, maar niet die van collega's, nabije familie en goede vrienden. In andere landen wordt men daarentegen geacht elkaar bij elke ontmoeting een hand te geven. In de meeste Westerse culturen wordt het weigeren van een aangeboden hand daarentegen als belediging gezien.
Op 19 november 2004 ontstond ophef omtrent een situatie waarin minister Rita Verdonk de hand geweigerd werd door de Salafistische Imam Ahmad Salam. Verdonk toonde zich verbaasd en geraakt naar aanleiding van deze handweigering. Binnen bepaalde fundamentalistische delen van de islamitische wereld is het ongebruikelijk en zelfs tegen de goede zeden om in het openbaar vrouwen de hand te schudden. Men vermijdt contact tussen mannen en vrouwen of begroet elkaar op een andere wijze. De betreffende imam had dan ook aangegeven dat het absoluut niet afdeed aan zijn respect voor Rita Verdonk. Van de tientallen aanwezige imams was er slechts één die de minister geen hand wilde geven, maar desondanks werd een foto van Verdonk die demonstratief haar hand uitstak voorpaginanieuws.
Een andere reden om elkaar geen hand te geven is infectiegevaar. Handen zijn immers in principe nooit echt 'schoon'. Bovendien raken veel mensen, veelal zonder zich ervan bewust te zijn, regelmatig de mond, neus of ogen aan. Het wordt aangeraden om na het handen geven de handen te wassen met water en zeep, en wanneer een besmettelijke ziekte heerst, het handenschudden geheel achterwege te laten (zoenen is dan uiteraard geheel uit den boze).
Handenschudden is in Nederland niet verplicht , maar wordt door het overgrote deel van de bevolking wel vaak als sociaal wenselijk beschouwd. De rechtbank in Utrecht heeft op 30 augustus 2007 uitgesproken dat zeer demonstratief en zonder overleg weigeren voortaan handen te schudden zodanig verstoorde arbeidsverhoudingen opleverde dat ontslag gerechtvaardigd was.[1]
Ook in diverse andere religies is een hand geven niet gebruikelijk. Dit geldt bijvoorbeeld voor orthodoxe stromingen binnen het jodendom en voor bepaalde boeddhistische monniken.
Er zijn verschillende vormen van hand geven; van slappe handjes tot een stevige handdruk. Ook wordt er wel gesproken van een "Clinton-hand". "Een 'Clinton' is een bijzondere groet. Hij is genoemd naar de handdruk van president Clinton van Amerika. Bij de 'Clinton' gaat de rechterhand stevig vooruit. De linkerhand pakt de elleboog van de andere persoon beet. Dat kan een gevoel van gezelligheid creëren.
Een handdruk kan ook een symbolische betekenis hebben.
Externe links
Referenties
- Een gedeelte van de tekst op deze pagina of een eerdere versie daarvan is afkomstig van www.regering.nl
Vrije mediabestanden over Handshake op Wikimedia Commons