Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gitterdal

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het Sint-Gitterdal is gelegen in de Vlaamse gemeente Landen en maakt de oorspronkelijke kern van de huidige gemeente uit. Het dal is bekend als archeologische site Sinte-Gitter, omdat er een aantal middeleeuwse motten bewaard zijn gebleven. Het Gitterdal omvat de Gertrudisbron en -beek, het Merovingisch grafveld met het museum dat de koorruïnes bergt van de vroegste kerk, de toren en een heemtuin en enkele middeleeuwse motheuvels. Hier in het Gitterdal heeft de hofmeier, Pepijn van Landen (580-640) genoemd, een voormalig Gallo-Romeins villadomein bewoond.

Op het Merovingisch grafveld werden sporen teruggevonden van bewoning in de vroege middeleeuwen. Eén ervan is in de geschiedenis blijven voortleven als de begraafplaats van Pepijn I van Landen. Opgravingen hebben echter uitgewezen dat het gaat om de resten van een opgehoogde versterking uit de volle Middeleeuwen en dus een half millennium na Pepijn dateren. Het ontstaan van de nederzetting is te verklaren door de aanwezigheid van een bron met beekje nabij de aanzet van een dalhoofd.

De kerk werd toegewijd aan Sint-Geertrui. Rond 800 werd daar bovenop een éénbeukig stenen kerkje met een vierkant koor gebouwd. In de loop van de tijd werd het meerdere keren verbouwd. In 1759 was het kerkje zo bouwvallig dat het gesloopt werd. Bij de opgravingen werden twee Merovingische graven in de kerk blootgelegd. De opgegraven fundamenten en de vondsten zijn nog altijd te bezoeken.

In de eerste helft van de 13de eeuw ging men over van de ringwalfase naar de mottefase. Vermoedelijk stond op de motte een donjon (opperhof) en beneden een boerderij (neerhof). De opgravingen uit 2000 bevestigen de vondst van een nieuwe landelijke nederzetting uit de 13de eeuw.

Referenties

50°44′49″N, 5°3′44″E