Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Giovanni Battista Somis

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Giovanni Battista Somis (Turijn, 25 december 1686 - aldaar, 14 augustus 1763) was een Italiaanse violist en barokcomponist.

Biografie

Somis studeerde onder Arcangelo Corelli tussen 1703 en 1706 of 1707. Later werd hij benoemd tot soloviolist aan het hof van de koning van Turijn en werd hij leider van het koninklijk orkest. Hij heeft Turijn bijna nooit verlaten, behalve voor een reis naar Parijs in 1731 om daar een Concert Spirituel te spelen. In Parijs werd hij op dat moment bejubeld om zijn virtuoos vioolspel.

Werken

Er zijn acht opusnummers bewaard gebleven:

  • Opus 1: 12 sonates voor viool en basso continuo (1717 Amsterdam, uitgegeven door Estienne Roger)
  • Opus 2: 12 sonates voor viool en basso continuo (1723 Turijn)
  • Opus 3: 12 sonates voor viool en becijferde bas (1725 Turijn)
  • Opus 4: 12 sonates voor viool en basso continuo (1726 Parijs)
  • Opus 5: 6 triosonates voor twee violen en basso continuo (1733 Parijs, gepubliceerd door Bolvin)
  • Opus 6: 12 sonates voor viool en basso continuo (1734 Parijs)
  • Opus 7: Ideali trattimenti da camera voor twee violen, twee fluiten of altviolen (1750 Parijs)
  • Opus 8: 6 triosonates

Muziekstijl

Somis hanteerde een briljante en emotionele stijl, en veroorzaakte een stap voorwaarts in de kunst van het viool spelen. Hij was de leraar van Jean-Marie Leclair, Felice Giardini, Louis-Gabriel Guillemain en Gaetano Pugnani, en hij vormt een verbindende schakel tussen de klassieke scholen van Italië en Frankrijk.

Bibliografie

  • Somis, Giovanni Battista (1998) - Sonates voor viool en basso continuo, opus 3, moderne editie. Madison, Wisconsin: AR Editions, Inc. pp. ix, xiii. ISBN 0-89579-422-5.
  • Silvela, Zdenko (2001) - A New History Of Violin Playing: The Vibrato and Lambert Massart's Revolutionary Discovery. USA: Universal Publishers. USA: Universal Uitgevers. pp. 49. ISBN 1-58112-667-0.
  • Koninklijke Bibliotheek, nationale bibliotheek van Nederland. Retrieved 2007-11-14, ingezien 2007-11-14* Borowitz, Albert (1986). Finale Marked Presto: The Killing of Leclair, The Musical Quarterly (Oxford University Press) 72 (2): 228 doi: 10.1093/mq/LXXII.2.228. ISSN 0.027 tot 4631. JSTOR 948121.
  • Silvela, Zdenko. op. cit. pp. cit. pp 48-9, 66. 48-9, 66.

Links