Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Georges Rutten
Georges Albert Maria Rutten of pater dominicaan Ceslas (Dendermonde, 10 augustus 1875 - Brussel, 26 mei 1952) was een vooraanstaand figuur binnen de Christelijke Arbeidersbeweging in Vlaanderen en België tijdens de eerste helft van de 20ste eeuw. Hij bracht de versnipperde krachten tot één organisatie, die hij dan verder uitbouwde.
Levensloop
Rutten was de zoon van Joannes Cornelius Rutten, een ambtenaar die uit Limburg afkomstig was. Zijn moeder Marie Philippina Horta kwam uit de Gentse burgerij. In 1890 trad hij binnen bij de dominicanen in La Sarte nabij Hoei. Daarna ging hij filosofie en theologie studeren aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij werd priester gewijd in 1898 en ging vervolgens studeren aan de Leuvense School voor politieke en sociale wetenschappen. In 1900 behaalde hij er het doctoraat op een proefschrift over de Waalse steenkoolmijnen.
Georges Rutten was voor de Eerste Wereldoorlog actief in Gent, waar hij vanaf 1903 begon aan de verdere uitbouw van de daar goed georganiseerde arbeidersbeweging. In 1904 werd hij de stichter van het Algemeen Secretariaat der Christelijke Beroepsverenigingen van België. In 1909 vestigde hij zich te Gent in de Sint-Jozefskring, die later de Sint-Antonius-vakschool werd in de Gentse Holstraat alwaar een gedenkplaat werd aangebracht die zijn naam vermeldt. In 1912 volgde de fusie van de Waalse en Vlaamse confederatie van beroepsvereningen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hij door kardinaal Désiré-Joseph Mercier uitgestuurd naar de Verenigde Staten en Canada. Zijn opdracht was het werven van fondsen voor de sociale werken in België.
Na de oorlog bracht hij zijn secretariaat over naar Brussel. In Brussel hielp hij de naoorlogse arbeidersorganisatie opbouwen en werd van 1919 tot 1927 proost van het ACV. Net na de oorlog legde hij ook de basis van een financieel-coöperatieve werking binnen de christelijke arbeidersbeweging.
Van 1921 tot 1946 zetelde hij voor de Katholieke Partij als gecoöpteerd senator in de Belgische Senaat en was tevens lid van de algemene vergadering van de Belgische Katholieke Unie. Hierdoor verminderde zijn directe invloed in de christelijke arbeidersbeweging, maar zijn inbreng was toch nog zeer groot. Zo was hij voorzitter en organisator van de Vlaamse en Waalse Sociale Weken, ingericht door het Algemeen Secretariaat der Christelijke Sociale Werken. Rutten was hierdoor zowel de vertrouwensman van de kerkelijke autoriteiten als van de christelijke arbeiders. Hij had ook contacten met de Belgische koninklijke familie en de hoge financiële milieus. Hierdoor bleef hij veel gezag uitoefenen.
Externe link
- Fiche Rutten op odis.be.