George Bălan

George Bălan, geboren in 1929 in Turnu Magurele, Roemenië, is een muziekwetenschapper, filosoof en theoloog.

Nadat hij zijn studie aan de universiteit van Boekarest had beëindigd, kreeg hij een aanstelling als docent aan het conservatorium. Als geliefde professor voor Muziekesthetiek gaf hij er tot 1977 college.

Vanaf 1949 was George Bălan redacteur bij het in hoog aanzien staande muziektijdschrift “Contemporanul”. In de jaren zestig werd onder zijn leiding een serie voor de radio en televisie gepresenteerd over de grote componisten en andere belangrijke muzikale onderwerpen. In zijn uitzendingen beklemtoonde hij steeds weer de importantie van het bewuste horen. Zonder dat bewuste horen zou al het werk van de componisten en uitvoerenden niet werkelijk zinvol geweest zijn.

Een intensieve studie aan de universiteit “Lomonosov” in Moskou sloot Bălan af met zijn proefschrift “Über den philosophischen Gehalt der Musik”. In 1970 beëindigde hij zijn studie orthodoxe theologie met een dissertatie over “Die Theologie der Liebe”.

Bălans werk werd in Roemenië en andere landen door zijn onvermoeibare zoektocht en onderzoek op het gebied van muziek en filosofie gevormd. De publicaties van zijn onderzoeksresultaten, die hij in Roemenië in talrijke boeken en geschriften aantoonde, zette hij in Duitsland onverminderd voort. Veel van zijn boeken zijn inmiddels in zes talen verschenen.

Naast zijn literaire arbeid bereikte hij een groot publiek door zijn talrijke voordrachten in grote concertzalen in Roemenië. Zijn vrije denkwijze en moedige opmerkingen werden echter door het toenmalige Ceausescu-regime niet gewaardeerd, ja zelfs verdacht gevonden.

In 1977 verliet Bălan op politieke gronden zijn Roemeense vaderland en vestigde zich in Beieren, Duitsland.

In 1979 kreeg hij een leerstoel aan de universiteit van München met als leeropdracht “Die Philosophie der Musik”. In hetzelfde jaar ontwikkelde hij de Musicosophia-Methode en stichtte in Zuid-Beieren de eerste Musicosophia-school, die hij het “Brucknerianum” noemde, naar de componist Anton Bruckner.

In 1985 verbleef hij vier maanden in de USA, waarna hij het instituut verhuisde naar Sankt Peter im Schwarzwald (bij Freiburg) en het de “Internationale Musicosophia-School voor het bewuste muziekluisteren” noemde. In hetzelfde jaar verkreeg hij het Duitse staatsburgerschap.

Ondanks zijn hoge leeftijd werkt George Bălan - met zijn medewerkers – nog steeds aan het toegankelijk maken voor zoveel mogelijk mensen van de muziek van de grote meesters met behulp van de Musicosophia-Methode.

Bibliografie:

• Die Kunst des Hörens (mit CD)
• Stufen des Musikverstehens (mit CD)
• Einführung in das schöpferische Musikhören
• Beruf: Hörer / Profession: Listener
• Inspirierte Musikhörer
• Das Lächeln des Schicksals
• Die Einsamkeit und ihre Weisheit
• Die Macht des Schicksals
• Die Magie des Schicksals
• Roman einer Idee
• Sehnsucht nach dem Meister
• Musikalischer Sieg über die Krankheit
• Nach musikalischer Heilung strebende Seelen
• Das Musikhören als Weg zum Geist
• Das symphonische Weltbild Bruckners
• Rätselhafter Bruckner
• Die rufende Stimme
• Der Tod und das Mädchen (CD)
• En nog vele andere werken in het Roemeens

  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)