Gebruiker:O/ Dolfio

Dolfio is het pseudoniem voor de Nederlandse Componist en Producer Rudolf van de Steeg. ( Sittard-1967 )

Als kind groeit Rudolf op in een muzikaal gezin, en start als 6 jarige met drums en gitaar. Beinvloed door de muziek die thuis werd gedraaid ( CCR, Rolling Stones, Otis Redding, Beatles, en vooral veel Rock, Blues en Soul ) begint hij al snel met het schrijven van eigen liedjes. Vaak bijgestaan door broer Aris ( 1962 ) op gitaar brengen de broers veel tijd door met repeteren, en naspelen van hun idolen, zoals Jan Akkerman, Eddy van Halen. Jimi Hendrix, Clapton, Johhny Winter en andere grootheden van weleer. Waar Rudolf liever drumt, is in huize van de Steeg geen plek of budget voor een drumstel, en gaat Rudolf noodgedwongen verder op gitaar. Toch is er ook een hele periode waarin Rudolf les krijgt in piano, orgel en blokfluit, naar eigen zeggen een waardevolle tijd om muziek inzicht te krijgen. Notenlezen is voor hem een grote straf en een verbaasde gitaar leraar nam het examen af, terwijl Rudolf zogenaamd noten las van de partij die voor hem stond. Later bleek deze uit zijn hoofd te hebben geleerd. De jonge vent blijkt te beschikken over een fotografisch geheugen, dat pas op late leeftijd werd begrepen. Tot die tijd is men in de veronderstelling dat Rudolf een dromer is. Ook de leraren merkten dat dus de schooltijd was geen feest voor de multi instrumentalist. Op zeer jonge leeftijd nam hij deel aan plaatselijke talentenjachten, en al snel kwamen de audities voor regionale bands. Als zanger, drummer, pianist, of gitarist, en uiteindelijk was het The Fant, een formatie uit Stramproy waarmee de eerste successen op het podium een feit werden. Met The Fant traden ze als drietal op, en belanden via een talentenjacht als winnaars in een studio in Den Bosch. Een drietal eigen composities uit hand van Rudolf, kwamen als demo op het buro van een boekingskantoor. Binnen no time speelde de jongens in voorprogramma's van Normaal en Golden Earring. Door het vele spelen, ontstonden nieuwe kansen en de smaak naar meer optredens resulteerde in vaste samenwerking met professionele Top 40 bands , die met name in de jaren 80 en 90 wekelijks veel bekijks genereerden in het Nederlandse, zalencircuit. Ook in Belgie, Luxemburg en Duitsland scoorden de bands hoge ogen. ( Fast Lane, Little Earth Band, Santa Rosa. ) Een schaduwzijde van dit werk bleek het feit dat in elke band wel een bandlid kwam te overlijden, hetgeen uiteindelijke resulteerde in het besluit om het covercircuit definitief te verlaten.