Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gabler-Orgel (Basiliek Weingarten)
Het Gabler-orgel van de basiliek van de abdij van Weingarten werd tussen 1737 en 1750 gebouwd door Joseph Gabler. Het is tussen 1981 en 1983 gerestaureerd door Kuhn orgelbouw. Hierbij is zo veel mogelijk de oude situatie hersteld; op het uitgebreide pedaal na.
De speeltafel
De speeltafel van het orgel van de abdij Weingarten is het eerste merkwaardige aspect van het orgel. Het was namelijk de eerste op afstand bedienende apparatuur die gebruikt werd voor een orgel. De speeltafel heeft 4 klavieren, ingedeeld in Hauptwerk, Oberwerk/Kronpositiv, Echowerk en Brüstungspositiv. Verder was er nog een pedaal. Alle klavieren behalve het pedaal hebben 49 toetsen (4 octaven). Het orgel heeft een totaal van 63 registers. Ook was de speeltafel heel mooi bewerkt.
Het orgel zelf
Het orgel omringd zes grote ramen. De middelste 2 torens bevatten in het front de prestant 16' van het hoofdwerk. Zoals in de dispositie te zien is, bevat het orgel vulwerken in grote aantallen. De meesten vind je in het Hauptwerk en in het pedaal. Het grootste deel van het orgel is bezet door de fluiten. Maar op bijna alle werken vind je minstens één strijker.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Gabler-Orgel (Basilika Weingarten) op Wikimedia Commons.