Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Franz Kotzwara

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Franz Kotzwara (Oorspronkelijk (cs) František Kočwara, ook wel Franz Koczwara) (Praag, ca. 1730Londen, 1791) was een Boheems-Engels componist en violist.

Kočwara was voornamelijk werkzaam als concertviolist en vioolpedagoog in de steden Dublin en Londen. Hij is vooral bekend door het bizarre pianowerk "The Battle of Prague"[1] en door de nogal typische manier waarop hij aan zijn einde kwam: zijn lijk werd gevonden terwijl het aan het plafond van een bordeel in Londen hing.

Overlijden

Tijdens een verblijf in Londen op 2 februari 1791 bezocht Kotzwara een prostituee genaamd Susannah Hill in de Vine Street, in Westminster. Na gezamenlijk het avondmaal genuttigd te hebben betaalde hij haar twee shilling, en verzocht haar zijn testikels af te snijden; Hill weigerde dit echter. Kotzwara bevestigde vervolgens een koord enerzijds om een deurknop en anderzijds om zijn nek, en ging over tot seksueel verkeer met mevrouw Hill. Deze merkte na beïndiging daarvan op dat Kotzwara overleden was, hetgeen hem naar aller waarschijnlijkheid tot het eerste bekende slachtoffer van wurgseks maakt.[2]

Susannah Hill werd vervolgens bij de Old Bailey berecht wegens het overlijden van Kotzwara, en werd door de jury vrijgesproken. Er werd gesteld dat de griffier de verslagen van de zaak had vernietigd, teneinde een publiek schandaal te voorkomen, en dat er desondanks door iemand een kopie gemaakt was die later als pamflet uitgebracht werd. Hierin onder was onder meer Hills'getuigenis terug te vinden.[3]. Een Tsjechisch radioprogramma wist in 2005 toch de originele rechtbankverlagen terug te vinden: deze waren op de een of andere wijze terechtgekomen in de Francis Countway medische bibliotheek in Boston.

Werken

  • 6 liederen (uitg. Londen, 1775)
  • 3 serenades voor viool, viola, cello en twee hoorns, Op. 1 (uitg. Amsterdam, rond 1775)
  • 4 sonates voor viola met basso continuo, Op. 2 (uitg. Bonvin, Parijs, 1787)
  • 6 sonatas voor trio (uitg. Londen, rond 1777):
    • Sonata I in E groot voor 2 violen met basso continuo
    • Sonata II in G mineur voor dwarsfluit en viool (of 2 violen) met basso continuo
    • Sonata III in D groot voor dwarsfluit en viool (of 2 violen) met basso continuo
    • Sonata IV in C groot voor dwarsfluit en viool (of 2 violen) met basso continuo
    • Sonata V in F groot voor 2 violen met basso continuo
    • Sonata VI in C groot voor 2 violen met basso continuo
  • 6 Trio sonates voor 2 violen met basso continuo, Op. 5 (uitg. 1778)
  • The Battle of Prague, sonata in F groot voor pianoforte met begeleiding voor viool, cello en slagwerk, Op. 23 (uitg. door J. Lee, rond 1788)
  • 3 sonatas voor clavecimbel of pianoforte met begeleiding voor viool, Op. 34 (uitg. rond 1791)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Notities bij uitvoering van het werk in San Francisco
  2. º crimelibrary.com. Geraadpleegd op 2006-09-07.
  3. º Fiddler's companion. Geraadpleegd op 2006-09-07.
rel=nofollow
rel=nofollow