Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Felix Coenen
Felix Lucien Coenen (Brussel, 5 maart 1895 - 27 mei 1972) was een Belgisch senator.
Levensloop
Coenen was beroepshalve boekhouder en journalist. Zijn vader was inlijster. In zijn jeugd ws hij lid van de Socialistische Jonge Wacht. Vanaf 1911 militeerde hij bij de socialistische vakbond van bedienden, waar hij Joseph Jacquemotte ontmoette. Hij werd een van de stichters van de Kommunistische Partij van België in België en na de fusie met de andere partij die werd aangevoerd door War Van Overstraeten, werd hij lid van het Centraal Comité, tot in 1935. Hij was afgevaardigde van de partij op het Derde Congres van de Communistische Internationale (1921).
In 1923 bracht hij verschillende maanden in de gevangenis door, verdacht van een complot tegen de veiligheid van de Staat, maar werd zoals de 53 andere verdachten door het hof van assisen van Brabant vrijgesproken.
Hij werkte vervolgens enkele maanden bij L'Humanité in Parijs en, teruggekeerd in Brussel, nam hij de directie op zich van Le Drapeau Rouge. Van 1926 tot 1929 was hij gemeenteraadslid in Sint-Gillis.
In 1927 vertrok hij naar Moskou en werkte er een jaar in de organen van de Communistische Internationale. In 1928 was hij terug in Brussel. Hij was het die de motie van het Komintern presenteerde waarbij War Van Overstraeten veroordeeld werd als trotskist en uitgesloten. Coppens werd toen secretaris-generaal van de partij, een functie die hij cumuleerde met die van directeur van Le Drapeu Rouge en van perscorrespondent van de Communistische Internationale.
Op 10 mei 1940 werd Coenen, die als officiële functie vertaler was bij het agentschap TASS, als verdachte behorende tot een Vijfde Colonne, gearresteerd. Na enkele weken opsluiting in een concentratiekamp in Frankrijk, kwam hij vrij (als geallieerde van Duitsland) en keerde hij naar België terug. Na het begin van de oorlog tussen Duitsland en de Sovjet-Unie stapte hij in het Verzet en werd hij in 1943 directeur van de clandestiene Drapeau Rouge.
In 1944 was hij opnieuw lid van het Centraal Comité en van het politiek bureau en bleef hoofdredacteur van de Drapeau Rouge. In 1946 werd hij verkozen tot communistisch senator voor het arrondissement Brussel en oefende dit mandaat uit tot in 1949. Hij was toen opnieuw kandidaat, maar werd niet herkozen. In 1953 werd hij, omdat bezwaren waren geuit tegen zijn intens nachtleven, geweerd uit het Centraal Comité en uit de Drapeau Rouge. Hij bleef bij de partij als basismilitant.
Literatuur
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Ivan VAN LINT, De kommunistische partij van België, een politieke analyse: 1947-1958, licentieverhandeling Politieke Wetenschappen (onuitgegeven), VUB, 1984-1985.
- Bert VAN HOORICK, In tegenstroom. Herinneringen 1919-1956, Uitgeverij Masereelfonds, 1982.
- Yves-William DELZENNE & Jean HOUYOUX, Le nouveau dictionnaire des Belges, Brussel, Le Cri, 1998
- Martine VERMANDERE, Door gelijke drang bewogen? De socialistische partij en haar jeugdbeweging, 1886-1944, in: Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste Geschiedenis, 2001
- Anne MORELLI & José GOTOVITCH, Contester dans un pays prospère: l'extrême gauche en Belgique et au Canada, Brussel, 2007
- Lisa DE JONGHE, Belge, Réveille-toi! Belgische nationale identiteiten in de clandestiene pers tijdens de Tweede Wereldoorlog, licentiaatsverhandeling (onuitgegeven), Universiteit Gent, 2010.