Farmacokinetiek

Farmacokinetiek (vaak afgekort tot PK) is een begrip uit de farmacologie. Het beschrijft de processen die een stof ondergaat die aan het lichaam wordt toegediend. In praktijk gaat het hierbij vaak om geneesmiddelen en hun metabolieten. Farmacokinetische processen worden in een aantal gebieden onderverdeeld: absorptie, distributie, metabolisme en excretie (ADME).

Processen

Absorptie is het proces waarbij een stof vanuit de toedieningsplaats in de bloedbaan terechtkomt.
Distributie is de verdeling van stoffen over het lichaam.
Metabolisme is de chemische omzetting van de stof in metabolieten.
Excretie is de eliminatie van de stof uit het lichaam.

Begrippen

De volgende begrippen zijn relevant in de farmacokinetiek:

toedieningswijze
- topisch: het farmacon wordt lokaal toegediend op of nabij de plaats waar het werkzaam moet zijn. Voorbeelden zijn huidpreparaten, oog-, oor- en neusdruppels, plaatselijke injecties, inhalatie medicatie en lokaal werkende rectale toedieningsvormen.
- systemisch; het farmacon wordt op een andere plaats toegediend dan waar het werkzaam moet zijn. Transport geschiedt veelal via het bloed of (minder belangrijk) de lymfe. Voorbeelden zijn:
1. parenteraal: opname buiten het maag-darmstelsel om (door middel van injectie).
2. orale toediening
3. nasale toediening, bijvoorbeeld fentanyl neusspray
4. transcutaan: opname door de huid. Bijvoorbeeld fentanylpleisters
5. rectaal: bijvoorbeeld pijnstillende zetpil
6. sublinguaal: onder de tong, bijvoorbeeld fentanyl sublinguale tablet