Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Fanfare Horssen: Jubileum met een traan
Fanfare Horssen: een jubileum met een traan
Ruud Stoeten
Jos Kruisbergen is diep in het verleden gedoken van de Horssense fanfare Excelsior. Een jubileum met een traan, zo heeft de Maas en Waalse cineast zijn film over dit muziekgezelschap genoemd. Eindeloze verhalen zijn er te vertellen over het blaasorkest. In vroeger tijden had zowat ieder gezin uit het dorp wel iemand die erin meespeelde. Soms trokken de muzikanten op de platte kar door dorp en polder, net zoals dat gebeurde in Bert Haanstra’s beroemde film Fanfare. Dikwijls traden ze op in een uitpuilend dorpshuis. Rouw en trouw: overal was Excelsior bij. Nee, je kon er niet omheen.
De dorpelingen herinneren zich de volksconcerten in het bos, de muziek tijdens de scharrelmarkten met Pasen, op Koninginnedag, de optredens tijdens de dodenherdenking en met Kerstmis. De muzikanten trokken naar buurdorp Bergharen om op de Kapelberg de Oogstfeesten op te luisteren.Als rode draad loopt het dagelijks leven van het dorp Horssen door Kruisbergens filmverhaal. De muziek leek het dorp leefbaar te houden. Léék, want de fanfare is er niet meer.
Het doek viel eind 2008 na het kerstconcert, omdat de belangstelling voor de ooit zo populaire blaasmuziek stukje bij beetje minder was geworden. In de film vertelt de 93-jarige Helm Herkenrath prachtige verhalen over de fanfare waar hij ooit deel van uitmaakte. En voorzitter Lucas Korenromp verzucht: “De stekker moet eruit, we hebben geen aanwas meer...”