Fairy von Lilienfeld

Fairy von Lilienfeld (Riga, 4 oktober 1917 – Erlangen, 12 november 2009) was een Duits luthers theologe.

Fairy von Lilienfeld groeide op in Oost-Pruisen en huwde kort vóór de Tweede Wereldoorlog, tijdens dewelke haar man sneuvelde. Na de verdrijving uit Oost-Pruisen, leefde zij in Oost-Duitsland en studeerde van 1947 tot 1951 filosofie, slavistiek en filologie aan de Universiteit van Jena. Zij doceerde vervolgens Oudkerkslavische en Oud-Russische taal en letterkunde in Jena. Van 1953 tot 1957 studeerde zij theologie aan het Katechetisches Oberseminar in Naumburg (Saale). In 1961 doctoreerde zij in de theologie met een studie over Nil Sorskij en zijn werken. De crisis van de traditie in het Rusland van Ivan III. In 1962 kreeg zij in Magdeburg haar aanstelling als predikant en werd bedrijvig in het pastoraal werk in Saksen en doceerde van 1962 tot 1966 kerkgeschiedenis aan het Katechetisches Oberseminar in Naumburg. In 1966 werd zij aangesteld tot hoogleraar geschiedenis en theologie van het christelijke oosten aan de theologische faculteit van de Universiteit van Erlangen.

Lilienfeld bestudeerde vooral de Slavisch-Russische orthodoxie, vragen over geloof en weten, de goddelijke wijsheid, het monnikendom en zijn band met het christelijk leven en de terugkoppeling van geschiedenis en theologie van het christelijke oosten naar de leer van de kerkvaders.

Publicaties (selectie)

• Glaube und Tat. Nikolai Leskow. Ein russischer Dichter christlicher Nächstenliebe, Berlijn 1956
• Nil Sorskij und seine Schriften. Die Krise d. Tradition im Russland Ivans III, Berlijn 1963
• Karl Christian Felmy (Hrsg.): Sophia, die Weisheit Gottes. Gesammelte Aufsätze 1983 - 1995, Erlangen 1997

Literatuur

• Adelheid Rexheuser/K.-H. Ruffmann: Festschrift für Fairy von Lilienfeld. Zum 65. Geburtstag, Erlangen 1982