Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Evert Joost Zwaan

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Evert Willem Joost (E.J.) Zwaan (Doorn (Utrecht), 3 maart 1932) is een Nederlands psycholoog en emeritus-hoogleraar klinische pedagogiek aan de Universiteit Utrecht.[1]

Levensloop

Na het gymnasium bèta studeerde Zwaan psychologie, en promoveerde in 1965 onder David Jacob van Lennep op het proefschrift "Links en rechts in waarneming en beleving."[1]

Aan de Universiteit Utrecht was Zwaan in 1964 begonnen als medewerker van Johannes Linschoten.[2] In 1976 werd hij lector klinische pedagogiek, waarbij hij op 10 april 1978 de openbare les "De eenheid der methodologie" uitsprak. Op 1 januari 1980 werd dit lectoraat omgezet in een gewoon hoogleraarschap met dezelfde leeropdracht.[3] Onder zijn promovendi waren Ben Baarda en Jan Dirk van der Ploeg, later hoogleraar orthopedagogiek aan de Universiteit Leiden.

Bij een reorganisatie in 1988 in de Universiteit Utrecht werd Zwaan's leerstoel opgeheven, en volgde voor Zwaan een eervol ontslag. In die tijd verleende Zwaan assistentie bij de totstandkoming van het in 1990 gepubliceerde Basisboek Methoden en Technieken van Baarda en Martijn de Goede.[4]

In 1991 publiceerde Zwaan met Ans Aussems en Ellen van Beek het boek Straffen in de opvoeding, die enige opzien baarde. In de jaren 1950 en 1960 hadden veel pedagogen beweerd, dat straf schadelijk is voor de gezonde ontwikkeling van een kind.[5] Hierin tegen constateerden Zwaan en Aussems, dat sinds eind jaren 1970 weer meer waarde werd gehecht aan discipline. Hierbij vond men straf een "zeer geschikt" middel in de opvoeding.[6]

Publicaties, een selectie

  • Links en rechts in waarneming en beleving : een experimenteel onderzoek naar de invloed van de schriftrichting op de functies van links en rechts in de waarneming. 1965.
  • Leven met angst : over het optreden en bestrijden van fobieën, 1975.
  • De eenheid der methodologie, Inaugurele rede Utrecht, 1978.
  • Straffen in de opvoeding. Met A.M.J. Aussems en Ellen van Beek, cco, 1991.
Artikelen, een selectie
Over het werk van Zwaan

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. 1,0 1,1 Prof.dr. EWJ Zwaan - Catalogus Professorum - Prof Detail. Geraadpleegd 03-06-2019.
  2. º J. Linschot. Idolen van de psycholoog, 1964. p. 12.
  3. º Evert Willem Joost Zwaan, Universiteitsmuseum Utrecht. Geraadpleegd 03-06-2019.
  4. º Baarda, Dirk Benjamin, and Martijn PM de Goede. Basisboek Methoden en technieken: handleiding voor het opzetten en uitvoeren van kwantitatief onderzoek. Stenfert Kroese, Leiden, 1990. 2e druk 1999, p. 9.
  5. º Esther Bootsma, "DE STRAF keert terug in de opvoeding". Trouw. Meppel, 12-06-1991. Geraadpleegd op Delpher op 03-06-2019.
  6. º Hanneke Peters. "Bij een goede opvoeding hoort straf." De Telegraaf. Amsterdam, 01-07-1991. Geraadpleegd op Delpher op 03-06-2019.
rel=nofollow
rel=nofollow