Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Europese zeebaars

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De Europese zeebaars oftewel zeebaars oftewel Dicentrarchus labrax is een straalvinnige vis uit de familie van Moronen (Moronidae) en behoort derhalve tot de orde van baarsachtigen (Perciformes). De vis kan een lengte bereiken van 103 cm. De hoogst geregistreerde leeftijd is 15 jaar. Hij moet niet verward worden met zaagbaars (Familie: Serranidae) uit dezelfde orde.

Leefomgeving

De zeebaars komt zowel in zoet als zout water voor. Ook in brakwater is de soort waargenomen. De vis prefereert een subtropisch klimaat en leeft hoofdzakelijk in de Atlantische Oceaan. Bovendien komt de zeebaars voor in de Middellandse Zee. De diepteverspreiding is 0,5 tot 100 m onder het wateroppervlak.

Relatie tot de mens

De soort kan worden bezichtigd in sommige openbare aquaria. De zeebaars is voor de visserij van aanzienlijk commercieel belang. De vis wordt in de Zuidelijke Noordzee duurzaam met de lijn gevangen, met name op wrakken in de zomer. In Het Kanaal wordt, voornamelijk in de wintermaanden, met staande netten gevist, waarbij ook wel ongewenste vis en zelfs dolfijnachtigen worden bijgevangen.

Ook wordt zeebaars in verschillende mediterrane landen gekweekt. Er wordt vooral gebruik gemaakt van open kooien in zee, maar ook van intensieve gesloten systemen. De zeebaars is een carnivoor en wordt gevoed met wilde vis. Het voer dat niet opgegeten wordt, spoelt uit de open kooien en zorgt zo voor eutrofiëring van de omgeving. Het verschil tussen gekweekte en wilde zeebaars is vaak niet te proeven.

Externe links

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Dicentrarchus labrax op Wikimedia Commons


Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  • Froese, R., D. Pauly. en redactie. 2005. FishBase. Elektronische publicatie. www.fishbase.org, versie 06/2005.
rel=nofollow