Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Epistolografie

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Epistolografie is de literatuurwetenschappelijke bestudering van verzamelingen brieven.

Soorten brieven

In de epistolografie onderscheidt men verschillende soorten brieven:

  • open brieven, bijvoorbeeld: Brieven in de Bijbel, gericht aan een groep personen.
  • lesbrief ofwel belerende brief bijvoorbeeld: Vooral gebruikt bij filosofen
  • fictieve brief: Er wordt ofwel een brief geschreven naar een fictief persoon of een brief wordt geschreven tussen 2 bestaande historische personages, zij namen nooit een pen in de hand, de brief werd bedacht door een auteur. Het bekendste voorbeeld van zo'n dichter is wellicht Ovidius.
  • literair verzorgde brief.

Door de geschiedenis heen is de briefvorm op verschillende vakgebieden gebruikt. Er zijn brievenverzamelingen over filosofie, over de retoriek en liefdesbrieven.

Epistolografie in de Oudheid Uit de Klassieke Oudheid zijn brieven bekend van Plinius de Jongere, ook wel Plinius Minor genoemd. Hij schreef veel brieven in de retoriek, maar ook gewone beschrijvende brieven. Zijn bekendste brief is zeker De uitbarsting van de Vesuvius. Deze brief werd geschreven aan een goede vriend Tacitus. Jammer genoeg is een groot deel van diens werk verloren gegaan. Het was in dit genre dat Plinius schreef. Hij schreef nagenoeg gewone brieven zoals wij dat ook nog doen, maar zijn brieven waren echte meesterwerkjes. Hij hield rekening met de verzorgde lay-out en talrijke stijlfiguren. Een brief uit de tijd van Plinius Minor (61/62 n.Ch - 114 n.Ch) had een vaste vorm. De brief begon met een aanspreking afgesloten door de woorden Salutem Dicit. Op de aanspreking volgde de inleiding, exordium. Dan volgde het midden van de brief, het eigenlijke verhaal ook wel narratio genoemd. De brief werd afgesloten door een groet, meestal is dit Vale (Het ga je goed). Voorafgaand aan de groet vind je vaak bij Plinius een sententia. Dit is een besluit waarin de mening van Plinius zelf zeer sterk naar voren komt. Romeinen spraken zelf niet van brief of epistula, maar van een brevis libelus. Dit betekent letterlijk een klein boekje.