Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ansjovis
| Ansjovis | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ansjovissen (Engraulis encrasicolus) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Engraulis encrasicolus |
De ansjovis oftewel Engraulis encrasicolus is een straalvinnige vis uit de familie van de ansjovissen (Engraulidae), een familie die 139 soorten telt[1]. Ze bereikt gemiddeld een lengte van zo'n 20 centimeter, heeft een afgeronde snuit en een korte onderkaak. Het voedsel bestaat uit dierlijk plankton.
Leefwijze en -omgeving
De ansjovis komt voor in de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee, Zwarte Zee en Zee van Azov en de westelijke Indische Oceaan.
Het is een kustvis die in grote scholen zwemt. De ansovis is een euryhaliene soort die zoutgehalten tussen 41‰ en 5‰ verdraagt, en voor de eiafleg in sommige gebieden estuaria, lagunes en meren bezoekt. Deze eiafleg gebeurt tussen april en november en dan vooral in de warmste maanden. De bevruchte eieren zijn pelagisch in de bovenste 50 m en ontluiken na 24 tot 65 uur.
De ansjovisvangst in Nederland en België
De ansjovis trekt in april naar het noorden en komt langs de kust van België en Nederland om zich voort te planten, bij voorkeur in brak water zoals de Oosterschelde. Bergen op Zoom heeft een oude traditie waar de vis met traditionele weervisserij wordt gevangen.
Vroeger ook in de Zuiderzee waar de visserij op "ansoop" (Urkse naam) van grote betekenis was. De vis werd gezouten en in vaatjes gedaan, om daarin een jaar lang te 'rijpen'. Deze wijze van inleggen is circa 1691 uitgevonden door Jan Aaltsz. Brouwer, lid van het St. Petrus- of vissersgilde te Harderwijk (Gelderland).
Bereiding
Ansjovis wordt sterk gezouten in diverse keukens gebruikt, variërend van lekkernij tussendoor tot topping voor pizza's. Gepekelde ansjovis moet vaak ruim een maand in het zout liggen voordat deze zijn smaak heeft gekregen. Dit wordt met name in Mediterrane landen als Italië en Frankrijk gedaan.
In Spanje wordt de ansjovis vaak eerst in azijn of citroensap gelegd. Na een nacht in het zuur, wordt er olijfolie, knoflook en peterselie over gedaan en vervolgens wordt de vis als tapas gegeten.
In Zuidoost-Azië wordt de vis vaak verwerkt tot vissaus. Voor vissaus wordt de vis gefermenteerd. De Romeinen deden dit ook en zij noemden hun saus garum. De bekende Engelse worcestersaus bevat ook gefermenteerde ansjovis.
Van ansjovis wordt ook ansjovisboter gemaakt.
Externe links
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
- Fishbase – Engraulis encrasicolus
- º Volgens Fishbase, geraadpleegd 9 december 2008
Vrije mediabestanden over Engraulis encrasicolus op Wikimedia Commons