Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Eduard De Decker

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Eduard De Decker (Terhagen, 30 december 1904 - Antwerpen, 19 januari 1970) was een Belgische bas-bariton.

Tijdens een optreden op de Markt in Boom, waar De Decker een cantate bracht, werden zijn zangtalent en stemkwaliteiten ontdekt door kanunnik Van Nuffel.[1] Dankzij dat optreden kon De Decker naar het conservatorium van Antwerpen waar hij les kreeg van A. Steurbaut.

Zijn professionele carrière begon in 1932 bij de Koninklijke Vlaamse Opera van Antwerpen waar hij schitterde in de rol van Mefisto in Faust van Gounod, en waar hij successen behaalde in Tannhäuser en Lohengrin van Wagner en Don Giovanni van Mozart. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zong hij in de opera van Straatsburg. In 1944 werd De Decker benoemd tot Staatsopersänger in Wenen. Na een moeilijke periode in de nasleep van de oorlog keert hij uiteindelijk terug naar Vlaanderen waar hij door Vina Bovy wordt aangenomen in de Koninklijke Opera in Gent.

In 1950 krijgt hij een aanbieding om in de New York City Opera drie rollen te vertolken, waaronder die van Hans Sachs in de Die Meistersinger von Nürnberg van Wagner. Na zijn terugkeer wordt hij aangeworven in de Opera van Frankfurt om nadien terug in de K.V.O. op te treden.[2] In die periode wordt De Decker geregeld gevraagd voor radio-optredens, o.a. in Baden-Baden, Oslo en Hilversum. In 1956 wordt hij docent aan het conservatorium in Antwerpen en nadien ook in Hasselt.

De Decker verwierf bekendheid als Wagner-vertolker, voor de oratoria-partijen en ook voor zijn Liedervoordrachten, o.a. Dichterliebe van Schumann. Er bestaan verscheidene opnames van zijn vertolking van Vlaamse liederen en van zijn radio-uitzendingen.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º Boek over operazanger Eduard De Decker, Gazet van Antwerpen, 19 april 2013
  2. º Edward de Decker, DBNL, Vlaanderen. Jaargang 32. Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond, Roeselare 1983
rel=nofollow
Zoek op Wikidata
rel=nofollow
rel=nofollow