Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
EL84
De EL84 is een radiobuis die vroeger veel in de radiotechniek werd toegepast, en heden ten dage nog steeds in kleinere versterkers. Het is een eindbuis voor relatief kleine vermogens.
Zoals elke elektronenbuis is het een geëvacueerd glazen buis met hierin elektroden, die gebruik maakt van thermische emissie, ook wel het Edisoneffect genaamd. In dit geval gaat het om een z.g. pentode, een buis met een verwarmde kathode, een anode en drie roosters. De buis is uitwisselbaar met het Noord-Amerikaanse type 6BQ5 en heeft een 9 pins.miniatuur novalsockel.
De buis geeft als enkele eindbuis een vermogen van 5,7 Watt, en als dubbel eindbuis in een z.g. push and pull versterker tot 17 watt, afhankelijk van de instelling. De 17 watt is te bereiken in een zogenaamde AB instelling.
De werkspanning varieert van 250 volt tot 300 volt. Er is altijd een uitgangstransformator noodzakelijk om de goede uitgangsimpedantie te verkrijgen, omdat luidsprekers een lage impedantie hebben. De buis was tot begin zeventiger jaren erg populair, totdat transistorversterkers op brede schaal buizen vervingen. De EL84 wordt nog steeds in verschillend landen geproduceerd, omdat buizen slijten en vervangen dienen te worden na verloop van tijd, en omdat de EL84 nog steeds wordt toegepast in gitaarversterkers, en ook in sommige kwaliteitsversterkers zoals bijvoorbeeld de Quad VA-On[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|