Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Dr. No (film)
| Dr. No James Bond 007 tegen Dr. No (B) | ||
| Titellogo Titellogo | ||
| Tagline | NOW meet the most extraordinary gentleman spy in all fiction!...JAMES BOND, Agent 007!; The First James Bond Film Adventure! | |
| Regie | Terence Young | |
| Productie | Albert R. Broccoli Harry Saltzman | |
| Script | Richard Maibaum Johanna Harwood Berkely Mather Ian Fleming (roman) | |
| Hoofdrollen | Sean Connery Ursula Andress Joseph Wiseman | |
| Muziek | Monty Norman John Barry (onvermeld) | |
| Montage | Peter Hunt | |
| Cinematografie | Ted Moore | |
| Distributie | United Artists | |
| Uitgebracht | 5 oktober 1962 | |
| Genre | Avonturen-, actie- en spionagefilm | |
| Lengte | 110 minuten | |
| Taal | Engels Frans | |
| Land |  Verenigd Koninkrijk
| |
| Budget | $ 1,1 miljoen | |
| Opbrengst | $ 59,6 miljoen | |
| Nominaties | 4 | |
| Prijzen | 1 | |
| Vervolg | From Russia with Love (1963) | |
| IMDb-profiel | ||
| MovieMeter-profiel | ||
Dr. No is de eerste James Bondfilm die geproduceerd is door EON Productions. De film is gebaseerd op het boek Dr. No van Ian Fleming. De film werd uitgebracht in 1962 en geproduceerd door Albert R. Broccoli en Harry Saltzman. De film kwam uit tijdens de Cubacrisis zou president John F. Kennedy gezegd hebben I wish I had James Bond on my staff. Dit leidde er mede toe dat de film een groot succes werd.[1]
Sean Connery speelde James Bond en Ursula Andress was de Bondgirl. De titel verwijst naar de schurk in het verhaal, die in de film wordt gespeeld door Joseph Wiseman.
Verhaal
Drie mannen – die "de drie blinde muizen" worden genoemd omdat ze zich als blinden voordoen – vermoorden op Jamaica de plaatselijke contactpersoon van de SIS, John Strangways, en zijn secretaresse. Strangways was samen met de CIA bezig met een onderzoek naar een mysterieuze stoorzender waarmee de lanceringen op Cape Canaveral worden gesaboteerd.
Hierna verplaatst de film zich naar Londen. Bond leert in het casino Sylvia Trench kennen tijdens een spelletje baccarat chemin de fer. Dan wordt hij opgeroepen om bij M te verschijnen. Tijdens het gesprek wordt duidelijk dat Bond van niemand onder de indruk is, behalve van M.
Bond wordt naar Jamaica gestuurd om de moorden te onderzoeken. Bij aankomst op Norman Manley International Airport blijkt hij door verschillende mensen geschaduwd te worden. Een fotografe probeert foto's van Bond te maken. De chauffeur van Bond − die hem naar het Government House moet brengen − blijkt ook in het complot te zitten, maar wanneer Bond hem ontmaskert weigert hij te praten en pleegt zelfmoord met een cyanidecapsule. Bond legt vervolgens contact met een aantal vrienden van Strangways en zij vertellen hem over een visser genaamd Quarrel waar Strangways mee samenwerkte. Bond zoekt Quarrel op, maar de twee vertrouwen elkaar niet. Wanneer Quarrel even later door Bond gevolgd wordt, raken de twee in gevecht waarna CIA-agent Felix Leiter − een van de mannen door wie Bond werd geschaduwd − ingrijpt en uitlegt dat ze alle drie aan dezelfde kant staan. Vervolgens vertelt Leiter over Dr. Julius No, die een bauxietmijn heeft op het nabijgelegen en zwaar beveiligde eiland Crab Key. Deze Dr. No zou mogelijk iets met de storingen te maken hebben. Verder zou er op het eiland een draak leven waardoor niemand het eiland durft te bezoeken.
Bond probeert inlichtingen te vinden over deze Dr. No en gaat praten met Professor Dent, een van de vrienden van Strangways. Dent vertelt dat Strangways mineralen heeft verzameld rondom Crab Key en Dent heeft deze onderzocht. Hier bleek echter niks bijzonders mee aan de hand te zijn. Dent vertrekt vervolgens in het geheim naar Crab Key en krijgt hier opdracht om Bond te doden door een giftige spin los te laten in zijn hotelkamer. Bond weet de spin onschadelijk te maken.
Bond gaat verder met zijn onderzoek. Hij bezoekt de gouverneur en vraagt naar het dossier over Dr. No. Helaas blijkt zijn secretaresse, Miss Taro, dit dossier kwijtgeraakt te zijn. Even later blijkt ook nog dat Miss Taro het tweetal afluistert. Bond vraagt haar mee uit, maar onderweg naar haar wordt hij achternagezeten door de drie blinde muizen in een begrafenisauto. De blinde muizen rijden tijdens de achtervolging het ravijn in. Miss Taro is duidelijk verbaasd als Bond levend bij haar aan de deur verschijnt. De twee gaan met elkaar naar bed waarna hij haar uitlevert aan de politie. Hierna wacht Bond in haar huis totdat professor Dent binnensluipt om zowel Bond als Taro te vermoorden. Na Dent verhoord te hebben doodt Bond hem.
Dezelfde avond nog gaan Quarrel en Bond naar Crab Key om de situatie te onderzoeken. Na op het strand overnacht te hebben ontmoeten ze Honey Ryder, een jonge vrouw die het eiland vaker bezoekt om schelpen te zoeken. Vervolgens wordt het drietal vanaf zee beschoten en vluchten ze landinwaarts. 's Avonds worden ze in een moeras aangevallen door de "draak", die een tank met een vlammenwerper blijkt te zijn. Quarrel wordt levend verbrand en Bond en Honey worden gevangengenomen.
Aangekomen bij het hoofdkwartier van Dr. No worden ze ondergebracht in een soort hotelkamer. Daar worden ze verdoofd door een slaapmiddel in hun koffie. Hierna is Dr. No voor het eerst te zien, maar zijn hoofd verschijnt nog niet in beeld. Later worden ze uitgenodigd voor een diner. Dr. No biedt Bond aan om voor zijn geheime wetenschappelijke organisatie, SPECTRE, te komen werken. Bond weigert en na wat wederzijdse beledigingen beëindigt Dr. No het diner. Hij wordt weggeroepen om de volgende raketlancering van Cape Canaveral te verstoren, terwijl Bond in elkaar wordt geslagen en in een cel gegooid.
Bond ontsnapt en dringt binnen in de reactorkamer, waar hij de kernreactor oververhit laat raken. Er volgt een confrontatie met Dr. No. waarbij Bond de geleerde in het kokende koelwater van de reactor gooit. De basis staat op het punt te ontploffen en Bond bevrijdt Honey die geketend is en op het punt staat te verdrinken. De twee ontsnappen samen in een boot. Ze worden opgepikt door Leiter die inmiddels een marineboot heeft bemachtigd, terwijl ze intussen een romantisch samenzijn hebben.
Zoektocht naar de Bondacteur
James Bond was niet erg bekend in 1961, het jaar dat de producenten Cubby Broccoli en Harry Saltzman op zoek gingen naar een acteur. Ze zochten een bekend iemand om het personage populairder te maken. Er werd aanvankelijk gekozen voor Cary Grant. Toen bleek dat hij maar aan één film wilde meewerken, viel hij af. Andere acteurs die mogelijk James Bond zouden gaan spelen waren Patric McGoohan, James Mason en David Niven. Die laatste persoon speelde in 1967 alsnog James Bond in de onofficiële Bondfilm Casino Royale.
Ian Fleming zelf wilde graag Noël Coward voor de rol als Dr. Julius No en David Niven voor de rol als James Bond. Hij kende hen persoonlijk. Volgens producer Albert R. Broccoli wilde Fleming zelf het liefst Roger Moore als James Bond. Hij zou uiteindelijk de rol niet krijgen, omdat hij in de succesvolle televisieserie The Saint al de rol van Simon Templar had. Vanaf 1973 zou Moore alsnog in een aantal films Bond spelen.
De producers vonden uiteindelijk Sean Connery, een vrij onbekende acteur in die tijd. Connery moest nog wel gevormd worden. Zijn ruwe stijl van vechtersbaas werd intact gelaten. Hij moest alleen nog leren om zich gemakkelijk tussen de beau monde te bewegen. Om die reden werd hij door Ian Fleming meegenomen naar verschillende chique gelegenheden in en rond Londen. Connery zou voor zes films meespelen (zeven films wanneer het onofficiële Never Say Never Again wordt meegerekend).
Rolverdeling
| Acteur | Personage | Opmerkingen |
|---|---|---|
| Sean Connery | James Bond | |
| Ursula Andress | Honey Ryder | Stem van Nikki van der Zyl |
| Jack Lord | Felix Leiter | |
| Joseph Wiseman | Dr. Julius No | |
| Anthony Dawson | Professor Dent | |
| John Kitzmiller | Quarrel | |
| Bernard Lee | M | |
| Lois Maxwell | Miss Moneypenny | |
| Zena Marshall | Miss Taro | |
| Eunice Gayson | Sylvia Trench | |
| Peter Burton | Majoor Boothroyd/Q | |
| Timothy Moxon | John Strangways | Stem van Robert Rietty |
| Reggie Carter | Mr. Jones | Vermeld als Reginald Carter |
| Lester Prendergast | Puss-Feller | |
| Dolores Keator | Mary (Strangways' secretaresse) | |
| Eric Coverley | Three Blind Mice huurmoordenaar | Onvermeld |
| Charles Edghill | Three Blind Mice huurmoordenaar | Onvermeld |
| Henry Lopez | Three Blind Mice huurmoordenaar | Onvermeld |
Filmlocaties
Londen, Engeland- Pinewood Studio's in Londen, Engeland
Ocho Rios in Jamaica- Kingston, Jamaica
- Dunn's River Falls in Jamaica
- Reynolds Bauxite Pier gelegen in Ocho Rios te Jamaica
Verschillen boek en film
De plotlijn van het boek wordt in grote lijnen trouw gevolgd, met hier en daar afwijkingen in de details:
- In de roman tracht men Bond te vermoorden met een duizendpoot, terwijl er in de film een vogelspin gebruikt wordt.
- Felix Leiter en Professor Dent kwamen in de roman niet voor. De scène in het huis van Miss Taro is ook nieuw.
- In het boek is Honeychile Rider naakt als ze op het strand verschijnt. In de film heeft ze een bikini aan.
- In de roman was Dr No's belangrijkste doel het verstoren van Amerikaanse raketproeven, terwijl hij zich in de film ook opmaakt om een ruimtevlucht te saboteren.
- In de roman was Dr No kaal, met twee mechanische klauwen omdat zijn handen door de Tong waren afgehakt. In de film heeft hij vol zwart haar en twee mechanische ijzeren handen, omdat hij de echte verloor door radio-actieve straling. In plaats van voor de Russen werkt hij voor SPECTRE.
- In de roman was de dekmantel van Dr No's schuilplaats een guano-handel. In de film een bauxiet-mijn.
- Het einde van de film verschilt sterk met dat van de roman.
- In de roman wordt Bond gedwongen een parcours vol valstrikken af te leggen, om het uiteindelijk zelfs op te nemen tegen een reuzeninktvis. Dit was niet te filmen, en daarom is te zien hoe Bond uit zijn cel ontsnapt via een moeizame weg.
- In de roman wordt Dr No door Bond gedood door hem onder de guano te begraven. In de film valt Dr No in kokend en mogelijk ook radio-actief water.
- In de roman wordt Honey vastgebonden om door een krabbentrek te worden opgegeten. Dit bleek niet te filmen omdat de krabben zich niet naar wens gedroegen. Honey zit daarom in de film vastgebonden voor de vloed.
Muziek
 Zie Dr. No (soundtrack) voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Het James Bond thema en de filmmuziek voor Dr. No werden gecomponeerd door Monty Norman. John Barry arrangeerde het James Bond thema uiteindelijk voor de film, maar zijn naam stond niet bij de aftiteling. Al jaren wordt geruzied om wie nu het thema heeft gecomponeerd, omdat er ook geruchten zijn dat juist Barry het heeft gecomponeerd.
Achtergronden
- Oorspronkelijk schiet James Bond met een Beretta. Hij moet zijn Beretta in het begin van de film inruilen voor de Walther PPK - PPK/S. Tot Tomorrow Never Dies (1997) heeft hij in bijna elke film dit wapen gebruikt. Hij krijgt dit wapen van major Boothroyd. Dit is een verwijzing naar Geoffrey Boothroyd, een wapenexpert en Bond-liefhebber, die een brief aan Fleming had geschreven om de Walther PPK aan te raden.
- De auto's die in de film gebruikt worden zijn een Chevrolet Bel Air uit 1957 en een Sunbeam Alpine. Alleen in die laatste rijdt Bond zelf. Deze auto bevat geen gadgets. In de film worden sowieso geen gadgets gebruikt.
- In Portugal, Italië en Zweden bevatte de titel van de film de woorden Licence to Kill. Dit zorgde voor een probleem bij het uitkomen van de zestiende film, toen die film ook Licence to Kill bleek te gaan heten.
- Aan het begin van de film, waarin James Bond te zien is met een pistool, vanuit een loop van een ander pistool (de bekende "gunbarrel"-scène, die aan het begin van elke Bondfilm te zien is), is niet Sean Connery te zien, maar de stuntman Bob Simmons. Pas in Thunderball deed Connery deze scène zelf.
- Er was nogal wat kritiek van de fans van de Bondboeken, toen bleek dat Bond in de film professor Dent doodschoot. In de originele boeken van Ian Fleming heeft Bond juist een afkeer van koelbloedig moorden. De makers van de film zeiden dat deze scène noodzakelijk was om duidelijk te maken dat Bond echt een "Licence to Kill" heeft.
- M zegt in de film dat hij het hoofd van de MI7 is. Volgens de boeken is hij echter het hoofd van de MI6. Dit gedeelte van de film is later opnieuw ingesproken. M zegt dus MI6 maar je hoort MI7. Dit is vreemd want later in de film wordt er weer gewoon over MI6 gesproken.
- Een aantal stemmen, van actrices in deze film, waaronder die van Bondmeisje Ursula Andress, zijn later ingesproken door Nikki van der Zyl. Andress heeft namelijk een duidelijk Zwitsers-Duits-accent.
- In de film neemt Bond een kijkje bij het portret van de Hertog van Wellington, wat is geschilderd door Francisco Goya. Het zou hangen in de eetkamer van Dr. No. Dit was een grapje, want het schilderij was in werkelijkheid gestolen al voor dat de film werd gemaakt. Overigens werd het schilderij in 1965 weer terug gevonden.
- De scène waarin Bond wakker wordt met de vogelspin op zijn arm is een van de schaarse momenten waarop er duidelijk angst te zien is op zijn gezicht. Doorgaans gaat Bond heel laconiek om met gevaarlijke situaties.
- De scène waarin Honey Rider uit het water komt werd in 2002 nog een keer nagedaan door Halle Berry in Die Another Day. In Casino Royale (2006) komt Bond op dezelfde manier uit zee.
- Sylvia Trench is de eerste Bondgirl in de film. Oorspronkelijk was het plan dat ze steeds terug zou keren in de vervolgfilms.
- Major Boothroyd, die Bond zijn pistool geeft, is een verwijzing naar een echte majoor Boothroyd waarmee Ian Fleming tijdens de Tweede Wereldoorlog samenwerkte.
- Tijdens de film is meermaals het nummer Under the Mango Tree te horen, in enkele verschillende versies.
Spin-offs
Er is ook een stripverhaal verschenen, gebaseerd op de film. Het werd getekend door Norman Nodel en uitgegeven door DC Comics.
Externe link
Dr. No in de Internet Movie Database (en)
| Noten
|
| James Bondfilms |
|---|
|
| Films onder regie van Terence Young |
|---|
|
Corridor of Mirrors (1948) · One Night with You (1948) · Woman Hater (1948) · They Were Not Divided (1950) · Valley of Eagles (1951) · The Tall Headlines (1952) · The Red Beret (1953) · That Lady (1955) · Storm Over the Nile (1955) · Safari (1956) · Zarak (1956) · Action of the Tiger (1957) · No Time to Die (1958) · Serious Charge (1959) · Too Hot to Handle (1960) · 1-2-3-4 ou Les Collants noirs (1961) · Orazi e Curiazi (1961) · Dr. No (1962) · From Russia with Love (1963) · The Amorous Adventures of Moll Flanders (1965) · The Dirty Game (1965) · Thunderball (1965) · The Poppy Is Also a Flower (1966) · Triple Cross (1966) · L'avventuriero (1967) · Wait Until Dark (1967) · Mayerling (1968) · L'Arbre de Noël (1969) · De la part des copains (1970) · Soleil rouge (1971) · The Valachi Papers (1972) · Le guerriere dal seno nudo (1973) · The Klansman (1974) · Foxbat (1977) · Bloodline (1979) · Inchon (1981) · The Jigsaw Man (1984) · Run for Your Life (1988) |