Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Dré Wapenaar

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

André (Dré) Wapenaar (Berkel en Rodenrijs, 13 augustus, 1961) is een Nederlands beeldend kunstenaar, actief als beeldhouwer, installatiekunstenaar, monumentaal kunstenaar, en ontwerper.[1] Hij is vooral bekend van zijn tentachtige sculpturen uit canvas.[2]

Loopbaan

Wapenaar studeerde beeldhouwen aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg van 1981 tot 1986, waar hij geïnspireerd werd door het werk van de 17e eeuwse Italiaanse architect Francesco Borromini.[2]

Na zijn studie vestigde hij zich als beeldend kunstenaar in Rotterdam in het kunstenaarsatelier "Kunst en Complex" aan de Keileweg.[1][3] In zijn beginjaren ontwierp hij architectonische houten constructies, en kwam uit op constructies opgebouwd uit tentachtige vormen.[2] In 2014 verhuisde hij naar Rotterdam-Zuid, waar hij sindsdien woont en werkt in een voormalige gymzaal.[4]

In 2005 werd Wapenaar onderscheiden met de Hendrik Chabot Prijs.[5][6]

Werk

Publicaties

  • Claudine Hellweg. "Onder doek. Dré Wapenaar", Metropolis M, 22 (2001) 2, pp.50-52
  • Wilma Sütö. Dré Wapenaar: Canvas, Steel & Wood, 2005.
  • Dré Wapenaar. Bivak. Uitgeverij Wbooks, 2010.

Exposities, een selectie

  • 1993. Home, sweet home, Exposorium Vrije Universiteit, Amsterdam.[7][2]
  • 2005. SAFE, Museum of Modern Art (MoMa), New York.[5]
  • 2006. Dré Wapenaar: Live & Die, Chabot Museum, Rotterdam.[8][9]
  • 2009. Kunsthal Bivak, Kunsthal Rotterdam.[10]
  • 2016. Tentvillage-Revisited, Motel Mozaïque 2016 festival, Rotterdam.[11]

Fotogalerij

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Dré Wapenaar op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. 1,0 1,1 Dré Wapenaar; man / Nederlands ; beeldhouwer, installatiekunstenaar, monumentaal kunstenaar, ontwerper op rkd.nl. Bezien 24.08.2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Din Pieters. "Galerie: Dré Wapenaar". NRC Handelsblad, 26-11-1993. Geraadpleegd op Delpher op 25-08-2018.
  3. º "Beeldend kunst in Rotterdam: Kunst en Complex". Trouw. 26-09-1991. Geraadpleegd op Delpher op 25-08-2018.
  4. º Astrid van Rooij. "Wonen in een gymzaal met verrijdbaar meubilair," NRC Handelsblad. 1 april 2017.
  5. 5,0 5,1 Henny de Lange. "Een tent in MoMa, want Dré Wapenaar is kunstenaar," Trouw, 10 november 2005.
  6. º Hendrik Chabot Prijs op dutchheights.nl. Bezien, 2018-08-25.
  7. º "AGENDA". Het Parool. 01-12-1993. Geraadpleegd op Delpher op 25-08-2018.
  8. º Redactie. "Dré Wapenaar," NRC Handelsblad. 24 mei 2006.
  9. º Dirk Limburg. "De vormen ontstaan vanzelf." NRC Handelsblad. 27 april 2006.
  10. º Redactie. "Selectie Kinderen: Rotterdam," NRC Handelsblad, 17 juli 2009.
  11. º Dré Wapenaar TENTVILLAGE-REVISITED," op motelmozaique.nl, 2016. Bezien 25-08-2018.
rel=nofollow
rel=nofollow