Dirc Potter

Dirc Potter (ca. 1370 – 30 april 1428) was een Nederlands dichter, prozaschrijver, hoge ambtenaar en diplomaat.

In 1385 werd Potter benoemd tot ’clerc’. Hij werd later secretaris van de opeenvolgende graven van Holland. Eerst diende hij in die hoedanigheid graaf Albrecht van Beieren, vervolgens diens zoon Willem VI en daarna Jacoba van Beieren. In 1415 werd hij voor zijn diensten beloond door graaf Willem en ontving hij de hofstede Ter Loo bij Voorburg. Een tijdlang was hij baljuw van ’s-Gravenhage.

Bestand:Der minnen loop.jpg

Manuscript van Der minnen loep in de collectie van de Universiteit Leiden.

Potter ondernam tal van diplomatieke missies in binnen- en buitenland. Tijdens een verblijf in Rome in de periode 1411-1412 schreef hij naast zijn drukke werkzaamheden zijn eerste werk, Der minnen loep (de loop der minne), een berijmd didactisch werk over diverse aspecten van de liefde.

Op latere leeftijd schreef hij twee prozawerken. Bloeme der doechden vertoont overeenkomst met het 13e-eeuwse Italiaanse werk Fiore di Vertù'\ van Tommaso Gozzadini. Mellibeus gaat via een Franse vertaling terug op het Liber consolationis van Albertanus da Brescia uit 1246.

Dirc Potter was de vader van Gerrit Potter van der Loo. Nadat deze het landgoed De Loo in Voorburg in leen gekregen had voegde hij Van der Loo toe aan zijn naam. Een andere zoon was de kanunnik Jacob Potter van der Loo.

Werken

Der minnen loep, ca. 1411
Blomme der doechden, na 1415
Mellibeus, na 1415
Van Mellibeo ende van sinre vrouwen Prudencia, na 1415

Literatuur

A. M. J. van Buuren, Der Minnen loep van Dirc Potter. Studie over een Middelnederlandse Ars amandi. Utrecht 1979.
F. P. van Oostrom, ‘Dirc Potter’, in: Het woord van eer. Literatuur aan het Hollandse hof omstreeks 1400. Amsterdam 1987, hoofdstuk VI, p. 225-268.
Sabrina Corbellini, Italiaanse deugden en ondeugden. Dirc Potters Bloeme der doechden en de Italiaanse Fiore di Virtù. Amsterdam 2000.